Küçüklüğümde gördüm ki hasf olmuştu kamer.

   Sordum ben validemden. Dedi: “Yılan yutmuştur.”

   Dedim: “Neden görünür?” Dedi: “Orada yılanlar böyle nim-şeffaf olur.”

   İşte böyle bir mecaz hakikat zannedilmiş.

   Medar-ı şems ve kamer tekatu’ noktaları olan re’s ve zenebde

   arzın haylûletiyle bir emr-i ilâhiyle münhasif olur kamer.

   İki kavs-i mevhume tinnineyn yâdedilmiş,

   hayalî bir teşbih ile isim, müsemma olmuş. Tinnin ise yılandır.

   Mübalâğa Zemm-i Zımnîdir

   Hangi şeyi vasfetsen olduğu gibi vasfet.

   Medhin mübalağası bence zemm-i zımnîdir.

   İhsan-ı ilâhîden fazla ihsan, ihsan değildir..

   Şöhret Zalimedir

   Şöhret bir müstebittir; sahibine mal eder başkasının malını.

   Meşhur Hoca Nasreddin letaifi içinde, zekâtı asıl malı..

   Rüstem-i Sistanî, onun hayal-i şanı garet etti bir asır mefahir-i İran’ı.

   Gasb ve garetle şişti o namdar hayali, hurâfâta karıştı, attı nev-i insanî.

   Din İle Hayat Kabil-i Tefrik Olduğunu Zannedenler

   Felâkete Sebebtirler

   Şu Jöntürkün hatası: Bilmedi o bizdeki din hayatın esası.

   Millet ve İslâmiyet ayrı ayrı zannetti.

   Medeniyet; müstemir, müstevli vehmeyledi.

   Saadet-i hayatı içinde görüyordu. Şimdi zaman gösterdi.