Bir avuç su, bir demir gülle içinde eğer niyet etse incimad.

   Burudetin zamanı içindeki inbisat meyli der:

   “Genişlen, bana lâzım fazla yer.” Bir emr-i biemanî...

   Metin demir çalışır, onu yalan çıkarmaz.

   belki onda doğruluk, hem de sıdk-ı cenanî o demiri parçalar.

   Şu meyelânlar bütün birer emr-i tekvinî, birer hükm-ü Yezdanî,

   birer fıtrî şeriat, birer cilve-i irade, irade-i ilâhî, idare-i ekvanî;

   Emirleri şunlardır: Birer birer meyelân, birer birer imtisal, evamir-i rabbanî.

   Vicdandaki tecelli aynen böyle cilvedir; ki incizab ve cezbe iki musaffa cânı.

   İki mücellâ camdır, akseder içinde cemal-i lâyezalî, hem de nur-u imanî.

   Nübüvvet Beşerde Zaruriyedir

   Karıncayı emirsiz, arıları yasubsuz bırakmayan kudret-i ezeliye, elbette

   beşeri de bırakmaz şeriatsız, nebisiz. Sırr-ı nizam-ı âlem, böyle ister elbette.

   Meleklerde Mirac, İnsanlarda Şakk-ı Kamer Gibidir

   Bi- mirac-ı kerametle melekler, gördüler elhak,

   ki müsellem bir nübüvvette muazzam bir velâyet var.

   O parlak Zat, buraka binmiş de berk olmuş.

   Kamervari seraser, âlem-i nuru da görmüştür.

   Şu şehadet âleminde münteşir insanlara

   hissî büyük bir mucize nasıl ki;  وَانْشَقَّ الْقَمَرُ  ’dir.

   Bu miracdır, âlem-i ervahdaki sakinlere

   en büyük bir mucize ki;  سُبْحَانَ الَّذِۤى اَسْرٰى  ’dır.