İnşikak-ı kamer mütevatir-i bi’l-manadır. İnşikak-ı kamer mütevatir-i bi’l-manadır. وَانْشَقَّ الْقَمَرُ olan ayet-i kerime ile o inşikak vaki olduğu kat’iyen sabittir. Zira, Kur’an’ı inkâr eden mülhidler dahi bu ayetin manasına ilişememişler. Kat’î olmasa idi, öyle münkirlere en büyük sermaye-i itiraz olurdu. İtimada şayan olmayan bir tevil-i zaiften başka, zahirden tahvil edilmemiştir. İnşikak hem âni, hem gece, hem vakt-i gaflette, hem şu zaman gibi âsumana adem-i tarassud, hem vücud-u sehab, hem ihtilâf-ı metâli cihetiyle bütün âlemin görmeleri lâzım gelmez ve lazım değildir. Hem de, hem-matla olan yerlerde -sabittir ki- görülmüştür.
Dördüncüsü: Mirac’dır. Evet, inşikak-ı kamer âlem-i şehadette olan âdemîlere bir mucize-i kübra olduğu gibi, mirac dahi bir mucize-i kübra-yı Muhammedî (a.s.m.)’dir ki, âlem-i ervahta olan ruhaniyat ve melâikeye karşı nübüvvetinin velâyeti bu keramet-i bâhire ile isbat edilmiştir.
Andelib-i aşk olan Câmi güzel terennüm etmiştir:
ﻭﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻧﻮﺭٍ ﻛﻪ ﺯﻭﺷﺪ ﻧﻮﺭﻫﺎ ﭘﻴﺪﺍ
ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﺣﻠﻢ ﺍﻭﺳﺎﻛﻦ ﻓَﻠَﻚْ ﺍﺯﻋﺸﻖ ﺍﻭﺷﻴﺪﺍ
ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﻧْﺮﮔﺴﻴﻦ ﺍﺵ ﺭﺍﻛﻪ ﻣﺎﺯﺍﻍ ﺍﻟﺒﺼﺮ ﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺩﻭﺯﻟﻒ ﻋﻨﺒﺮﻳﻨﺶ ﺭﺍﻛﻪ ﻭﺍﻟﻠّﻴﻞِ ﺍِﺫﺍ ﻳﻐﺸﻰ
ﺯِﺳِﺮِّ ﺳﻴﻨﻪﺀﺵ ﺟﺎﻣﻰ ﺍَﻟَﻢْ ﻧَﺸْﺮَﺡْ ﻟَﻚَ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺯﻣﻌﺮﺍﺟﺶ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺳَﺒْﺤَﺎﻥَ ﺍﻟَّﺬِﻯ ﺍَﺳْﺮَﻯ
***
ﻣﻠﺎَﻳٍﻰﺀ ﺟﺰﻳﺮﻯ ﻳﻰِ ﻛُﺮﺩﻱ ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﮔﻮﺗﻴﻪ
(Meleyê Cizîrîyê Kurdî çi xoş gotîye):
