Evvelâ: Hile ve fitne perde altında kaldıkça tesir eder. Zahire çıkmakla iflâs eder, kuvveti söner. Perde öyle yırtılmış ki, senin yalanın, hilen, fitnen hezeyana, maskaralığa inkılâb edip akim kalıyor. Bu defaki Anadolu’ya karşı...... gibi.
Saniyen: O kof kuvvetin yüzde doksanı sana karşı itilâf kabul etmez. Muhasım bir cereyan atalete mahkum ediyor. Fazla kalan kuvvetinle dert ve dermanda müşterek olan âlem-i İslâm’ı susturacak, depretmeyecek derecede eskisi gibi bir istibdat altında tutmak ihtimal versen, şeytan iken, eşeğin eşeği olursun. (1)
Salisen: Madem ki öldürüyorsun, ölmek iki suretledir:
Birinci Suret: Senin ayağına düşmek, teslim olmak suretinde ruhumuzu, vicdanımızı ellerimizle öldürmek, cesedi de güya ruhumuza kısasen sana telef ettirmektir.
İkinci Suret: Senin yüzüne tükürmek, gözüne tokat vurmakla ruh ve kalbimiz sağ kalır. Cesed de şehit olur. Akide faziletimiz tahkir edilmez, İslâmiyetin izzetiyle istihza edilmez.
Elhasıl: İslâmiyet muhabbeti senin husumetini istilzam eder. Cebrail şeytan ile barışamaz.
Siyasetimizde en acınacak, en ebleh bir akıl varsa, o da öylelerin aklıdır ki, (............) milletinin ihtiras ve menfaatini İslâmiyetin menfaat ve izzetiyle kabil-i tevfik görüyor. Burada en sefil ve en ahmak kalb öylelerin kalbidir ki, hayatı onun himayeti altında kabul eder. Hayatımızı onun himayeti altında kabil görüyor. (2) Çünkü öyle bir şarta hayatımızı talik ediyor ki, muhal-ender-muhaldir.
__________________________________________________________________
خُدَا مِرُو شَاشْ دِكَه كَاشْ نَكَه
كَاشْ دِكَه فَحْشْ نَكَه
فَحْشْ دِكَه پَرْشْ نَكَه
پَرْشْ دِكَه پَرِيشَانْ نَكَه
پَرِيشَانْ دِكَه مُشَوَّشُ سَرْ كَرْدَانْ نَكَه
Xwedê mirov şaş dike, kaş neke... Kaş dike, fehş neke... Fehş dike, perş neke... Perş dike, perîşan neke... Perîşan dike mişeweş sergerdan neke.
