Zira her biri, mesleğine taassub, başkasının mesleğine sathiyeti itibariyle tefrit ve ifrat ederek; biri diğerini tadlil, öteki de berikini techil eyliyor.

   Elhasıl: İslâmiyet, hariçte temessül etse; bir menzili mekteb, bir hücresi medrese, bir köşesi zaviye, salonu dahi mecmaü’l-küll.. biri diğerinin noksanını tekmil için bir meclis-i şûra  olarak, bir kasr-ı müşeyyed-i nuranî timsalinden arz-ı didar edecektir. Ayine kendince güneşi temsil ettiği gibi, şu Medresetü’z-Zehra dahi o kasr-ı ilâhiyeyi hâricen temsil edecektir.

   Eyyühel eşraf!  Size hizmet ettiğimiz gibi, bize hizmet ediniz. Yoksa ey bizi vesayete muhtaç çocuk nazarıyla bakan ehl-i hükûmet! Size itaat ettiğimiz gibi, saadetimizi temin ediniz. Ve illâ... Ey Kürd cemiyet-i milliye vazifesini bil’istihkak omuzunuza alan İttihad ve Terakki! İyi ettiniz mezc ettiniz. İyi etseniz iyi. Ve illâ  فَرُدُّوا الْاَمَانَاتِ اِلٰى اَهْلِهَا

⁽¹⁾

   S— Ulemaya pek çok itab edilir, hattâ...

   C— Büyük, pek büyük bir insafsızlık!

   S— Neden?

   C— Ademin kabahati vücuda vermek kadar ahmaklık.

   S— Ne demek?

   C— Bir zatta ilim, adem-i hilm ile iktiranı cihetiyle, adem-i hilmden neşet eden kabahatiyle ilmi mahkûm etmek ne derece eblehliktir... Öyle de; İslâm’ın kudsiyetini daima telkin eden ve ahkâm-ı diniyeyi iktidarlarınca tebliğ eden ve şimdi millet-i İslâmiye mabeyninde en ziyade hürmet ve muhabbet ve merhamete müstahak olan biçare ulemayı, zamana yakışacak ulemanın adem-i vücudundan neşet eden kabahati ve günahı ile mahkûm etmek, o biçarelere hamletmek, ahmaklık değildir de ya nedir?