وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا اَنْزَلَ اللّٰهُ   (ilâ âhir) hüccet ederdi. Biçare bilmezdi ki,   وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ   bimana   مَنْ لَمْ يُصَدِّقْ  ‘dır. Acaba sâbık istibdadı hürriyet zanneden ve kanun-u esasiye itiraz eden adamlara nasıl itiraz etmeyeceğim? Elbette, eğer çendan hükûmete itiraz ederdiler. Lâkin onlar, istibdadın daha dehşetlisini istediler. Bunun için onları reddederdim. İşte şimdi ehl-i hürriyeti tadlil eden şu kısımdandır.

   İkinci kısım olan ehl-i tefriti gördüm. Dini bilmiyorlar. Ehl-i İslâm’a insafsızca itiraz ediyorlar, taassubu delil getiriyorlardı. İşte şimdi Osmanlılıktan tecerrüd edip  tamamı tamamına Avrupa’ya temessül etmek fikrinde bulunanlar şu kısımdandır.

   Bununla beraber, istibdat kendini muhafaza etmek için herkese vesvese verdiği gibi, beni de inkılâbtan on sene evvel aldattı ki, ehl-i ihtilâlin ekseri masondur. Lillâhilhamd, o vesvese bir iki sene zarfında zail oldu. Tâ o vakitte anladım; bizim ekser ahrarımız, mutekid müslümanlardır.

   Elhasıl: Hükûmete hücum edenlerin bazıları “Haydo, Haydo“ derlerdi. Bazıları “Haydar Ağa, Haydar Ağa” derlerdi. Ben “Haydar” derdim, şimdi de “Haydar” derim, vesselâm...

   Eyyühel avam!  Şimdi Allaha ısmarladık... Siz durunuz, havas ile konuşulacak bir dâvam var. Hükûmet ve eşraf ve İttihad Terakki’ye karşı bir mühim meselem var.

   Ey tabaka-i havass! Biz, avam ve ehl-i medrese, sizden hakkımızı isteriz.

   S— Ne istersin?

   C— Sözünüzü fiiliniz tasdik etmek, başkasının kusurunu kendinize özür göstermemek, işi birbirine atmamak, üzerinize vacib olan hizmetimizde tekâsül etmemek, vasıtanızla zayi olan mâfâtı telâfi etmek, ahvalimizi dinlemek, hacetimizle istişare etmek, bir parça keyfinizi terk ve keyfimizi sormak istiyoruz!