Hem her çiqas ez naxwazim jî lê dema yek behsa qenciya min bike, karmendê ku li min dinêre diheside û aciz dibe, ji bo ku bandora min bişikêne tedbîrên bêwijdanî digre,  ji bo ku xwe li nik amirên xwe şêrîn bike min eciz dike.

   Va ye mirovê ku di vê rewşê de be, ji bilî Xwedê dê serî li kê bide? Eger dadger bi xwe bûbe dozger elbet gilî li ber destê wî nayê kirin. Ka tu were bibêje, tu dê ji vê rewşê re çi bibêjî?

   Tu çi bibêjî bibêje, ez ê bibêjim ku di nav van dostên min de gelek munafiq hene. Munafiq ji kafiran dijwartir in. Ji ber wê çendê, tişta ku Ûrisê kafir neanî serê min, ew tînin serê min.

   Hey bedbextno! Min çi ji we kiriye û çi dikim? Ez xizmeta xilasbûna îmana hewe û xizmeta bextewariya hewe ya ebedî dikim. Nexwe xizmeta min ne xalis e û ne ji bo Xwedê ye, loma reaksiyonê dike. Di pêşberê wê de hûn hinde fersenda xwe bibînin, min diêşînin. Elbet em ê di dadgeha mezin de hevdu bibînin. Ez ê bibêjim:

حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ

نِعْمَ الْمَوْلٰى وَنِعْمَ النَّصِيرُ

اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى 

Seîdê Nûrsî