Hezretê Omer bi awayekî dijwar hatibû birîndarkirin, ew ji aliyê rewiştê ve li benda keysa tola xwe bûn. Lewra, hem ola wan ya berê hatibû betalkirin hem jî hikûmet û selteneta wan ya berê ku sedema rûmeta wan bû hatibû rûxandin. Bi zanîn yan jî bi nezanîn alîgirê wê çendê bûn ku tola xwe ji serweriya Îslamê hilînin. Ji ber wê çendê hatiye gotin ku Hin munafiqên mîna Cihûyên jîr û dekbaz ji wê rewşa civakî (halê îctîmaî) sûd wergirtin. Nexwe heta jiyana civakî û ramanên cur bi cur yên wê demê islah nebiyan pêşî li wan bûyeran nedihat girtin. Yan jî bi eşkerekirina mufsidekî û duyan çênedibû.
Eger were gotin: “Hezretî Omer (r.e.) li ser mînberê ji fermandarekî xwe yê navê wî Sariye yê qonaxa mehekê jê dûr bû re
يَاسَارِيَةُ اَلْجَبَلَ اَلْجَبَلَ
gotiye û lê daye sehkirin û ji aliyê şandina leşkerî ve fermandariyeke bi keramet nîşan daye û bi vê çendê daye eşkerekirin ku ew çiqas nêrîntûj e, lê çima kujerê xwe Fîrûz bi wê nêrîntûjiya xwe ya welîtiyê nedît?”
Bersiv: Em ê bi bersiva Hezretê Ye’qûb bersivê bidin (Haşiye) ango ji Hezretê Ye’qûb hatibû pirsîn: “Çima te bêhna gomlekê ku ji Misrê hatibû seh kir lê te Yûsufê ku di bîra Ken’anê de bû û nêzîkî te bû nedît?” Holê bersiv dabû:
