guhdarî nake; helbet wê dema ku ew hest di mirovekî de serwer be,-bes mexsûsê bi wê demê ve- ew zat di dijatiya şerîetê de ji pileya welîtiyê nakeve, mazûr tê dîtin. Bes bi mercê ku di hember heqîqetên şerîetê û dîstûrên îmanê de înkarek, biçûkxistinek û kêmdîtinek nebe. Ehkamî neke jî, divê ehkamî heq zanibe. Yan jî ku di hember halê de têk biçe û neûzu billah weziyetke îşmama (*) înkar û derewdêrînê ya hember wan heqîqetên muhkem de elameta ketinê ye!
Bi kurtasî: Ehlê terîqetê yên derveyî daîreya şerîetê du beş in:
Beşek: Wek çawa beriya niha derbas bûbû- Yan di hember halê, îstîxraqê, cezbeyê û sekrê de têk diçe yan jî mehkûmî hestên ku li tewaqeyê guhdarî nakin û îradeyê seh nakin û derdikevin derveyî daîreya şerîetê. Bes ew derketin ne ji neecibandina hukmên şerîetê yan jî ne ji nexwestina wê; belkê ji bêgavî û bêyî îrade diterikîne. Ev beşa weliyan hene. Hem weliyên girîng bi demdemî di nav van çêbûne. Heta hin weliyên muheqiq welê hukim kirine ku di nav wan de neku yê ji daîreya şerîetê derketîn (tenê), bêguman yên ji daîreya Îslamê (jî) derketîn hene. Bes bi mercekê: Tu hukmên ku Muhemmed Eleyhîselatû Weselam aniye derew dernexîne. Belkê yan hizir nake yan nikare mutewecih bûbe yan jî nikare bizanibe yan nizane. Zanibe û qebûl neke nabe!
Lêbelê beşa duduyan: Ji ber ku li ber bayê zewqên xweş yên terîqet û heqîqetê dikeve û nagihije pileya zewqa heqîqetên şerîetê yên ji zewqên wê gelek bilindtir; tişteke resmî qebûl dike û di hember wê de bêgane dimîne. Bere bere şerîetê qaşilek zen dike. Heqîqeta ku dîtiye esas û mebest qebûl dike. Dibêje: “Min ew dît, ew besî min e” û dijê hukmên şerîetê tevdigere. Di nav vê beşê de yên aqilê wan li serê wan be berpirsiyar in, (ji aliyê manewî ve) dikevin, bêguman dibin mesqereya şeytên.
Nukteya Çaran: Hin kesên ji hêwirzeya (firqe) ehlê delalet û bîd’eyê hene ku li ber çavê umetê hêjayî dibin. Hin zatên din yên eynen mîna wan hene; li gorî ku xuya dike tu cihêtî tune, umet red dike. Ez ji vê heyirî dimam. Wek mînak: Mîna Zemexşerî yê ji mezhebê Mu’tezîle, ku ew bixwe di (mezhebê) Î’tîzalê de ferdekî herî hişkebawer e jî muheqiqên Ehlê Sunetê digel wan îtîrazên dijwar jî wî tekfîr nakin û wî ehlê delaletê qebûl nakin, belkê jê re li riyeke rizgariyê digerin.
