Û hêza herî tûj ya wan riyan hezkirin e. Belê hezkirin di xoşewîsta xwe de li behaneyan nagere û naxwaze kêmasiyên wê bibîne. Nîşaniyên (emare) zeîf yên ku delaleta kemala wê dikin di şûna delîlên zexm de dibîne. Her tim alîgirê xoşewîsta xwe ye.
Vaye ji ber vê razê ye ku ew zatên ku bi lingê hezkirinê tewecûhî me’rîfetullahê dibin, guh nadin gumanan û îtîrazan, erzan rizgar dibin. Hezaran şeytan kom bibin nikarin nîşaniya ku îşaretî kemala xoşewîsta wan ya rastî dike li ber çavê wan îbtal bike. Eger hezkirin nebe, dê di nav îtîrazên ku nefs û şeytanên wî û şeytanên derve dikin de biperpite. Metaneteke lehengane û hêzeke îmanê û fikirîneke hûr pêwist e ku xwe rizgar bike. Vaye ji ber vê razê ye ku; di hemû pileyên welîtiyê de hezkirina ku ji marîfetullahê têt havên û îksîra herî girîng e. Bes xetereyeke hezkirinê heye ku: Ji niyazê û ji dilnizmiya zêde (mehwiyet) ku razeke perestiyê ye, xwe diavêje nazê û dozê, bêpîvan tevdigere. Di hengameya tewecûha masîwaya îlahî de ji maneya herfî derbasî maneya îsmî dibe; bi vê derbasbûnê, tevî ku tiryak bû dibe jehir. Ango dema ji bilî Xwedê (xeyrullah) ji hin tiştên din hez kir, pêwist bû ku li ser hesaba Cenabê Heq bana, li ser navê wî bana, ji ber ku neynika navên wî ne dilê xwe bi wê ve girêdabana; bes, carînan wî zatî, li ser hesaba wî zatî, kemalata şexsê wî û cemala zatê wî dihizrîne, bi maneya îsmî jê hez dike. Dibe ku bêyî Xwedê û pêxember bihizrîne ji wan hez bike. Ev hezkirin nabe wesîleya hezkirina Xwedê, jê re dibe perde. Eger maneya herfî be, dibe wesîleya hezkirina Xwedê, dibe bête gotin ku cîlweya wê ye.
Xala Sisêyan: Ev dinya cihê hikmetê (dar-ul hikmet) ye, cihê xizmetê ye; ne cihê ûcretê ye, ne cihê xelatê ye. Ûcreta ‘emel û xizmetên vêdê li berzexê û li axretê ye. ‘Emelên li vir dê li berzexê û li axretê berê xwe bidin. Hemin rastî eve ye, pêwist e encama ‘emelên axretê li vir neyên xwestin. Eger were dayîn jî, neku bi awayekî dilxweş, pêwist e bi awayekî xemgîn qebûl bike. Lewra mîna fêkiyên Bihiştê, ku hinde were jêvekirin tête dewsa wê, ku yek mêweya emelên axretê yên baqî, li vê dinyayê, bi awayekî fanî bixwe, ev ne karê aqil e. Ev dibe mîna wê çendê ku, lembeyeke mayînde (baqî) bi lembeyeke ku xulekekê dewam bike û bitemire biguhere.
