Ya Sisêyan: Xasî bi wergera zimanê Farisî ye ku ya li gorî rîwayetekê zimanê ehlê Bihiştê ye.

   Ya Çaran: Mexsûsî bi fatîheyê tenê cewaz hatiye dayîn, daku yê fatîheyê nezanibe nimêjê neterikîne.

   Ya Pêncan: Bi hemiyeta Îslamê ya ku ji hêza îmanê têt cewaz hatiye destnîşankirin daku bibe sedem ku kesên nexwende (ewam) wateyên pîroz fêhm bikin. Hal bi hal ku bi egera meyla texrîba ku ji qelsiya îmanê têt û ji ramana netewayiya neyînî derdikeve û ji nefreta hember zimanê ‘Erebî derketî were wergerkirin û eslê wê yê ‘Erebî were terikandin ev danterikandina olê ye!

ÎŞARETA DUDUYAN

   Ehlê bîd’eyê yên ku nîşaneyên Îslamê diguherînin serê pêşî ji zanyarên xirab (ulemaê sû’) fetwa daxwaz kirin. Ew fetwaya ku berê hatibû destnîşankirin ku ji pênc aliyan ve taybet e nîşan dan. Ya dudoyê: Ehlê bîd’eyê ji şoreşgerên biyanî ramaneke welê bêyom wergirtin ku: Ewrûpeyê qîma xwe bi mezhebê Katolîkê neanî, di serî de şoreşgeran û feylesofan Mezhebê Protestaniyê –ku li gorî mezhebê Katolîkê ehlê bîd’eyê û Mu’tezîle tên qebûlkirin- ji xwe re pêwist dîtin û ji Şoreşa Gewre ya Fransizan sûd wergirtin û Mezhebê Katolîkê hinek xirakirin û Protestanî îlan kirin. Vaye, ew hemiyet-firoşên (yên xwe wek ehlê hemiyetê nîşan didin) li vir yên hînî teqlîdiya korkorane bûyîne dibêjin ku: “Hemin di ola Îsewîtiyê de şoreşeke holê çêbû, serê pêşî ji şoreşgeran re hate gotin ku ew ji ol derketine, lê paşê dîsa wek Îsewî qebûl kirin. Hemin welê ye, dibe ku di Îslamiyetê de jî şoreşeke olî ya holê çêbibe.”

   Bersiv: Cudatiya vê qiyasê ya di qiyasa Îşaretê Ewil de pitir xuya ye. Lewra, di Ola Îsewîtiyê de esasê olî bi tenê ji Cenabê Îsa Eleyhîselam hatiye wergirtin. Pirtirînên hukman yên der barê jiyana civakî de û kitekitên şer’î ji hêla Hewariyan û ji hêla serokên din yên rûhanî ve hatine çêkirin. Beşeke gelek mezin ji pirtûkên pîroz yên berê hatin wergirtin.