Ez bi biratiyeke ebedî û rastîn ya netewayiya Dînê Îslamiyetê bi ehlê îmanê yê vî welatî, yên ji wan re Tirk dibêjin ve gelek zêde û gelek rastî pêwendîdar im. Û ez li ser navê Îslamiyetê û bi şanazî û alîgirî ji zaroyên vî welatî yên ala Qur’anê bi şeş aliyên cîhanê ve gerandîn hez dikim. Lê tu ey hemiyetfurûşê sextekar! Biratiyeke te ya mecazî, nijadî, demdemî û xerezî ya di awayê ku pêşanazên rastî yên netewayiya Tirkan bide jibîrkirin heye. Ez ji te dipirsim: Ma qey netewaya Tirk ji xortên xafil û heweskar yên temenê wan di nav bera bîst û çilî de ne tenê pêk tê. Hem berjewendiya wan û xizmeta derbarê wan de ya ku hemiyeta netewayiyê pêwist dike; tenê di terbiyekirina firenkmeşrebane ya xefleta wan zêde dike û wan hînî bêsinciyê dike û wan li ser kirina gunehan wêrek dike de ye? Û di kenandineke demdemî ya ku wan di dema kalbûniyê de bigirîne de ye? Eger hemiyeta netewayiyê ji van pêk were û eger pêşveçûn û bextewariya jiyanê ev be; belê tu holê Tirkperest bî û holê netewaperwer bî, ez ji wê Tirkîtiyê direvim, tu jî dikarî ji min birevî. Eger bi qasî dinokekê hemiyet û hişmendî û însafa te hebe, li vê dabeşkirina hanê binêre û bersivê bide. Holê ku:
Zarokê vî welatî yên ji wan re Tirk tête gotin şeş beş in. Beşa ewil merivên salih û ehlê teqwayê ne. Beşa duduyan taîfeya karesatzade û nexweşan e. Beşa sisêyan sinifa kalan e. Beşa çaran taîfeya zarokan e. Beşa pêncan taîfeya xizan û hejaran e. Beşa şeşan xort in.
Gelo ma hemû ew taîfeyên ewil ne Tirk in? Ma qey di hemiyeta netewayî de behra wan tune? Gelo ji bo ku keyfeke mîna ya serxweşan bide taîfeya şeşê ew her pênc taîfe werin êşandin, keyfa wan were xirakirin, hêviya wan were şikandin; gelo ev hemiyeta netewayî ye, yan jî dijminayiya netewayê ye? Li gorî raza “el hukmû lîl ekser” yê zerarê dide pirtirînê ew dijmin e; ne dost e!
Ez ji te dipirsim: Gelo ma berjewendiya herî mezin ya ehlê îman û ehlê teqwayê ya beşa ewil di şaristaniyeke firenk-meşrebane de ye? Yan jî di hizirandina bextewariya ebedî ya bi nûrên heqîqetên îmanê û meşa di rêya heq ya ew muştaq û evîndarê wê ne û sebirpêanîna rastî de ye? Ew mesleka ku delalet-pîşe û hamiyet-firûşên mîna te ji xwe re girtîne, nûrên manewî yên ehlê îmanê û yên muteqî vedimirîne û sebirpênîna wan ya rastîn xirab dike
