di Remezana pîroz de nazil kiriye. Helbet pêwistiya hikmeta wî ye ku ew Remezan bibe cejneke îlahî ya taybet û bibe pêşangeheke rebbanî û mecliseke rûhanî. Hemin ew Remezan cejn e; helbet ji bo ku mirovan ji meşxeleyên suflî û heywanî bikêşe dê emrê rojiyê bêt kirin. Û ekmela wê rojiyê jî: Mîna mîdeyê bi hemû hestan, bi hemû cîhazên însanî yên mîna çavî, guhî, dilî, xeyalê û fikrê jî bi awayekî rojiyê bide girtin. Ango, ji heramî û ji tiştên nelazim bikêşe û her yekî ber bi ubûdiyeteke mexsûs ve bajo. Wek mînak: Zimanê xwe ji derewan, ji nekamiyê û ji gotinên xirab bide alî û bi vî awayî rojiyê pê bide girtin. Û wî zimanî bi tiştên mîna xwendina Qur’anê, zikr û tesbîh û selewat û îstîxfarê mijûl bike… Wek mînak: Çavê xwe ji nezera heram û guhê xwe ji sehkirina tiştên xirab bide alî û çavê xwe di îbretê de û guhê xwe di guhdarîkirina gotinên heq û Qur’anê de serf bike, texlîteke rojiyê bi cîhazên (orxan) din jî bide girtin. Jixwe ji ber ku mîde karxaneya herî mezin e eger bi rojiyê navberê bide kar (tatîlê eşxal) dezgehên din yên biçûk bi hêsanî dikare bide tebaiyetkirin.

NUKTEYA HEŞTEMÎN

   Hikmetek ji gelek hikmetên ku Remezana pîroz li aliyê jiyana şexsî yê mirovî dinêre eve ye ku:

   Ji mirovî re, parêzeke madî û manewî ya ji cûreya dermaneke herî girîng e û ji aliyê tibê ve jî hîmye ye ku: Ku nefsa mirovî der barê xwarin û vexwarinê de awayê wek dilê xwe (keyfemayeşa’) tevbigere, hem ji aliyê tibê ve zerarê dide jiyana madî ya şexsî, hem ku nebêje ‘helal e-heram e’ êrîşî her tiştî bike herwekî jiyana manewî jehredar bike. Êdî îtaeta qelbî û rûhî li wê nefsê nexweş tê. Bi serkêşî dezgîna xwe dixwe destê xwe. Êdî mirov nikare lê siwar bibe, ew li mirov siwar dibe. Di Remezana pîroz de, bi wesîteya rojiyê bi awayekî dielime parêzê; hewl dide riyazetê bike û hîn dibe ku li fermanan guhdarî bike. Li mîdeya reben jî bi wê xwarina berî hezim û gibirînê xwarin li ser xwarinê danagre, nexweşînan nakişîne serê. Û ji aliyê ku bi wesîteya fermanê helal terikandiye, qabîliyet pê re çêdibe ku li fermana ku ji aqil û şerîetê tên yên xwejêdûrkirina heraman guhdarî ke. Hewl dide ku jiyana manewiya xwe xirab neke.

   Hem pirtirînên mirovan gelek caran bi birçîtîê re rû bi rû dimînin. Birçîtiya ku ji boyî sebr û semaxê bedenparêziyekê dide, hewceyiya wê bi riyazetê heye. Rojiya Remezana pîroz maweya birçîtiya ku panzdeh