Qur’ana Hekîm hemin di meha Remezanê de nazil bûye, ji bo ku xwe ji dema nazilbûna wê re û amade bike û bi pêşniyazeke baş wê xîtaba semawî pêşniyaz bike, di Remezana pîroz de xwe ji hewceyiyên suflî yên nefsê û ji rewşên malaye’nî bide alî û xwarin û vexwarinê biterikîne û xwe bişibîne weziyeta ferîşteyiyê û di wî sûretî de Qur’anê herwekî nû nazil bûyî bixwîne û guhdarî bike û xîtabên îlahî yên tê de herwekî di wê dema nizûlê de ye guhdarî bike û wê xîtabê herwekî ji Resûlê Ekrem (e.s.w.) seh dike guhdarî bike, belkê herwekî ji Cenabê Cebraîl, belkê ji Mutekelimê Ezelî guhdarî dike xwe mezherî wê rewşa pîroz bike. Û ew bixwe wergeriya wê bike û bi hinekên din bide guhdarîkirin û dereceyekê hikmeta nuzûla Qur’anê nîşan bide.

Belê, di Remezana pîroz de alema Îslamê herwekî dikeve şûna mizgeftekê; mizgefteke welê ku bi milyonan hafiz di quncikên wê mizgefta mezin de wê Qur’anê, wê xîtaba semawî li xelkên dinyayê didin sehkirin. Her Remezanê ayeta

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِۤى اُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْاٰنُ

   di awayekî nûranî û geş de nîşan dide. Remezan, dipeyitîne ku meha Qur’anê ye. Ferdên din yên wê cemaeta mezin, hinek bixuşû’ li wan hafizan guhdarî dikin. Yên din jî ew bi xwe  ji xwe re dixwînin. Di mizgefteke pîroz ya di rewşeke holê de yek li pey daxwazên (hewes) sûflî yên nefsa xwe here û bi xwarin û vexwarinê ji wê rewşa nûranî derbikeve çiqas sik be, çiqas dibe hedefa nefreta manewî ya cemaeta di wê mizgeftê de; eynen welê jî di Remezana pîroz de yên dijayetiya rojîgiran dikin jî wê dereceyê hedefa nefret û tehqîra manewî ya hemû wê alema Îslamê ye.

NUKTEYA HEFTEMÎN

   Hikmetek ji gelek hikmetên rojiya Remezanê ya li qezenca mirovê ku ji bo çandinî û bazirganiyê hatiye dinyayê dinêre eve ye ku:

   Di Remezana pîroz de xêra emelan yek bi hezaran e. Bi nessa hedîsê her tîpeka Qur’ana Hekîm deh xêrên wê hene; deh hesene tên hesabê, deh fêkiyên Bihiştê tînin. Di Remezana pîroz de her tîpek (herf) ne deh in,