Mektûba Yazdehemîn

بِاسْمِهِ

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

Ev name dermanekî girîng e; îşaret û amajeyî çar gewherên biçûk yên ji gencîneya çar ayetan e dike.

   Birayê min ê hêja,

   Qur’ana Hekîm ev her çar meseleyên cur bi cur di demên cihê cihê de ders daye nefsa min. Ji bo ku hevalên min ên bixwazin ku dersekê yan jî parekê jê werbigrin min ev nivîsand. Mijar jî ev e: Ji gencîneya heqîqetan ya çar ayetên kerîm e... ji her ayetekê gewhereke kiçik wek nimûne hatiye nîşankirin. Ji wan her çar beşan di her beşekê de sûretek û faydeyeke cuda hene.

   Beşa Yekemîn:

اِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا

   Ey nefsa min a ku ji ber gumreşiya (weswese) xirab bêomîd bûyî! Tedaiyê xeyalat, ango ji xwe re xeyal çêkirin û bîranîna tiştên ferezî resimandina bêhemdî ye. Lê heçî resimandin e, eger ji xêrê û ji nûraniyetê bêt heta dereceyekê hukmê wê dikeve zêhna wî de -wek çawa ronahiya tavê û germiya wê di neynikê re derbas dibe- eger ew resimandin ji tişta şer û sift (kesîf) be wê demê hukmê eslê wî tiştî û taybetmendiya wî derbasî sûretê wê û tîmsala wê nabe. Wek mînak, sûretê tişteke necis û pîs ya di neynikê de ne necis e ne jî pîs e.

   Va ye ji ber vê yeke sêwirandina kufrê ne kufr e, xeyalkirina dijûnê ne dijûn e. Bi taybetî eger bê hemdî be û bîranîneke ferezî be yekcar bê zirar e.