ya mirovî de esasekî herî mezin çêdike; afirandina hêjîrê; wek çawa xistina cîhazên dara hêjîrê ya muhteşem ya di dendikeke qasî dinokekê da û veşartina tê de mucîzeyeke qudretê ya newaze nîşan dide; berjewendiyên wê yên di xwarina wê de, di berjewendiya wê de, di dewama wê ya ku dijê pirtirînê mêweyane de û ne’metên din yên îlahî yên di berjewendiyên din de ne bi sondê bi bîr dixe. Digel vê çendê daku mirovî derxîne bo îman û emelê salih û wî neêxe esfela safilînê waneyekê didiyê.

NUKTEYA SÊYEMÎN

   Hurûfên muqete’ e yên di serê sûretan de şîfreyên îlahî ne. Hinek îşaretên xeybî dide bendeyên xwe yên xas. Mifteya wê şîfreyê di wî bendeyê xas de ye û bi mîratxurên wî re ne. Qur’ana Hekîm hemin her demê xîtabî her taîfeyê dike; dibe ku gelek alî û wateyên wê yên cur be cur yên behra her tebeqeyên hemî sedsalan kom dike tê de hebe. Perçeya herî xalis ya Selefê Salihîn e ku beyan kirine. Ehlê welayet û ehlê tehqîqê di wan de gelek îşaretên muameleyên xeybî yên der barê seyr û silûka rûhanî de dîtine. Di Tefsîra Îşaret-ûl Î’cazê de, di serê Sûreta “el-Beqere”yê de, ji aliyê mucîzeyiya belaxetê de me hinkê behsa wan kiriye. Bila serî li wê were dayîn.

NUKTEYA ÇAREMÎN

   Peyva Bîst û Pêncê peyitandiye ku wergera rastî ya Qur’ana Hekîm ne qabil e. Hem bilindiya şêwazê ya di mucîzetiya wê ya manewî de ye nayê wergerandin. Beyankirin û vegotina lezzet û heqîqeta ku ji aliyê bilindbûna şêwaza wê ya di mucîzetiya wê ya manewî de ye gelek zor e. Bes ji bo nîşandana riyê em ê îşaretî aliyek-du aliyan bikin: Halo ku:

   Qur’ana Mucîzul Beyan bi ayetên mîna

وَمِنْ اٰيَاتِهِ خَلْقُ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضِ وَاخْتِلاَفُ اَلْسِنَتِكُمْ وَاَلْوَانِكُمْ

وَالسَّمٰوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ

يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِى ظُلُمَاتٍ ثَلاَثٍ

خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضَ فِى سِتَّةِ اَيَّامٍ