Mektûba Bîst û Nehemîn
[Nameya Bîst û Nehê “Neh Beş”in. Ev Beş, Beşa Ewil e; Neh Nukte ne.]
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ
Birayê min ê sidîq û hevalê min yên di xizmeta Qur’anê de gelek cidî!
Di nameya xwe ya vê carê de tu bersiva der barê mes’eleyeke girîng ya ku dema min û rewşa min destûrê nade, dixwazî!
Birayê min, hemd bo Xwedê be îsal yên ku rîsaleyan dinivîsin gelek zêde bûne. Sererastkirina duduyan tê cem min. Sibehan hetanî êvarê ez bi awayekî bilez pê mijûl dibim. Gelek karên min yên girîng bi şûn de dimînin û ez vê erkê mezintir dibînim. Xasma, di Şe’ban û Remezanê da ji aqilî zêdetir dil behredar e, giyan dilive. Em ê vê meseleya mezin bo demeke din bi paş ve bixin, kengê ji dilovaniya Cenabê Heq sunûhat bête ser dilê min, dê bere bere bête nivîsandin. Vê gavê ez ê “Sê Nukte”yan (Haşiye) beyan bikim:
Nukteya Ewil
Ew ramana ku wek: “Razên Qur’ana Hekîm nayên zanîn, mûfesiran rastiya wê fêm nekirine.” tê beyankirin du aliyên wê hene û yên vê dibêjin jî du taîfe ne.”
