"Bi îradeyeke xeybî tên tenzîmkirin. Bila ewleyiya we bi hişmendiya we neyê. Bêyî ku xebera îradeya we jê çêbibe û hişmendiya we bigihîjiyê, nexşên newaze û întîzam çêdibin.” Taybet, lefzên Resûlê Ekrem û lefzên Selewatê yên di Rîsaleya Mu’cîzata Ehmedî de ketine hukmê neynikekê û îşareta wê tewafuqata xeybî bi aşkerayî nîşan dide. Di nivîsa mûstensixekî nû û xeşîm de pênc rûpel ne tê de, di yên mayî de ji du sedan zêdetir selewata şerîf li rastî hev û li hev û din dinêrin. Heçîke ev tewafuqat e, wek çawa ne karê tesadufa bêşiur ya ku di deh ededan de dikare bibe sedema tewafuqekê-dudoyan tenê ye; (herweha) helbet nefikîrîna rebenekî mîna min yê di sen’etî de nemahir, yê li wateyê tenê dinêre, gelek lez ku di demjimêrekê-dudoyan de sih-çil rûpelan te’lîf dike, ew bi xwe nanivîse, dide nivîsandin e jî. Vaye, piştî şeş salan, dîsan bi îrşada Qur’anê û bi îrşada tefsîra Îşaret-ûl Îcazê haya min jê çêbû ku neh
اِنَّا
di awayekî tewafuq de hatine. Mustensixan jî gava ji min seh kirin, di nav heyretê de man. Wek çawa lefza Resûlê Ekrem û lefza selewatê; di Nameya Nozdehê da, kete hukmê neynikeke biçûk ya Mucîzata Ehmedî; eynen welê jî lefza Qur’anê ya di mucîzeyiya Qur’anê ku Peyva Bîst û Pêncê ye de û di Îşareta Hejdehê ya Nameya Nozdehê ye de jî; di hemberî tebeqeya ku ji çil tebeqeyan ya ewleyiya xwe bi çavê xwe tenê tînin de.. ji çêşîdeke mucîzeyiya Qur’anê.. ji çil cuz’ên wî çeşîdî cuz’ek di sûretê tewafuqata xeybî de di hemû rîsaleyan de xuya kiriye; digel wê jî cuz’ek ji çil cuz’ên wê cuz’ê di nav lefza Qur’anê de xuya bûye. Halo ku:
Di Peyva Bîst û Pencê de û di Îşareta Hejdeyê ya Nameya Nozdeyê de sed carî lefza Qur’anê dubare bûye; gelek nadir peyvek-dudo derve (yê vê ) maye, yên mayîn hemû li hev dinêrin. Vaye wek mînak: Di rûpela çil û sisêyê ya Şuaya Duduyan de heft lefzên Qur’anê hene, li hev dinêrin. Û di rûpela pêncî û şeşê de heştê wan li hev dinêrin, bes ya nehê ne tê de. Vaye ev –niha li ber çavê me ye- pênc lefzên Qur’anê yên di rûpela şêst û nehê de li hev dinêrin. Û wekî wê… Lefzên Qur’anê yên dubare yên di hemû rûpelan de li hev dinêrin. Gelek nadir ji pênc-şeş heban yek derve dimîne. Lê tewafuqên din, -vaye li ber çavê me ye- di rûpela sih û sisêyê de panzdeh heb lefzên
اَمْ
Hene; çardehên wan li hev dinêrin.
