Dawiya Meseleya Heftemîn
(Der barê tunekirina (îzaleya) wehmên der heqê îşaretên xeybî yên ku di şiklê heşt înayetên îlahî de tên yan jî îhtîmal heye ku bên)
Ev Dawî “Heşt Nukte” ne:
Nukteya Ewil: Di Mes’eleya Heftê ya Nameya Bîst û Heştê de, îşareteke xeybî ya ku me ji heft-heşt înayetên gişkî (kullî) û manewî hîs kirine bi navê “Înayeta Heştê”, di nexşa di bin têgîna “tewafuqat”ê de, me angaşt kiribû ku me cîlweya wan îşareta dîtiye. Û em angaşt (îdîa) dikin ku: Ev heft-heşt înayetên gişkî (kullî) ewqas bi hêz û teqez in ku, her yek ji wan bi tena serê xwe wê îşareta xeybî îsbat dike. Ku em ferz bikin ku beşeke wê zeîf xuya bibe, heta were înkarkirin zerarê nade teqezbûna wan îşaretên xeybî. Yê wan înayetan înkar neke nikare wan îşaretan înkar bike. Bes, ji ber ku tebeqeyên mirovan têvel in û tebeqeya nexwende (ewam) ku tebeqeya herî zêde ye, bêhtir ewleyiya wan bi çavê wan tê; di nav wan heşt înayetan de neku ya herî bihêz, belko ya herî zahirî tewafuq e; -her çiqas yên din pitir bihêz in, bes ji ber ku ev pitir umûmî ye- bi mebesta qewirandina wan wehmên ku têne wê, ez mecbûr mam ku, ji çêşîdeke dengeyê heqîqetekê beyan bikim. Holê ku:
Me der barê wê înayeta zahirî de gotibû: Di rîsaleyên ku me nivîsandine de di peyva Qur’an û peyva Resûlê Ekrem Eleyhîsselatû Wesselam de di dereceyeke welê de tewafuq xuya dikin.. qet tu gumanan nahêle ku bi qesdekê tê tenzîmkirin û rewşeke muwazî tê dayîn. Delîla me ya ku ew qesd û îrade ne ya me ye: Piştî sê-çar salan haya me jê çêbûye. Nexwe ev qesd û îrade weke esereke înayetê, xeybî ye. Sirf ji boyî rastandina (teyîd) mucîzeyiya Qur’anê û mucîzeyiya Ehmedî, di wan herdu peyvan de di awayê tewafuqê de ew rewşa sosret jê re hatiye dayîn. Pîrozweriya van herdu peyvan hem mohreke tesdîqê ya mucîzeyiya Qur’anê û mucîzeyiya Ehmedî ye, hem jî pirtirînê wan peyvên din yên mîna wê jî gihandine tewafuqê. Bes ew mexsûsî bi rûpelekî ne. Ev herdu peyv di umûma rîsaleyekê-dudoyan de û di pirtirînê rîsaleyan de tên dîtin. Bes, me dubare gotiye: Eslê vê tewafuqê dibe ku di kitêbên din de jî gelek hebin; bes ne di wê dereceyê de sosret e ku hetanî qesd û îradeya bilind nîşan bide.
