"Dermanê birînên vê demê ne.” Piştî ku belav bûn min ji gelek hevalên xwe zanî ku (ew rîsaleyana) tam dikevin hukmê dermanekî (birînên vê demê û) layiqî derdan e.

   Vaye, derveyî daîreya îrade û hişmendiya min, rewşên ku behsa wan hatî kirin, serpêhatiya jiyana min û lêkolînên min yên bêîrade û dijê adetê yên di çêşîdên ilman de; (êdî) ji min re guman nehiştiye ku ev înayeteke îlahî ya bihêz e û îkremeke rebbanî ye daku min ber bi encakemeke pîroz ya holê bibe.

   Îşareta Heftemîn: Di dema vê xizmeta me de, di nav pênc-şeş salan de, bêyî fîşal (mubalexe) sed eserên îkrama îlahî û înayetên rebbanî û kerametên Qur’anê me bi çavê xwe dîtine. Beşeke wan me di nameya Şanzdehê de destnîşan kir, beşeke wê di meseleyên cihê cihê yên beşa Çarê ya Nameya Bîst û Şeşê de; beşeke wê di Mes’eleya Sisêyê ya Nameya Bîst û Heştê de beyan kiriye. hevalên min yên nêzîk vê dizanin. hevalê min yê daîmî Sûleyman Efendî gelekê wan dizane. Taybet, di belavkirina Peyvan û ya rîsaleyan de, di sererastkirina wan de, bicîkirina wan ya cihê wan de, di reşbelekkirin û sipîkirina wan de, em hêsaniyeke kerametkarane ya di ser ya dihate hêvîkirin de dibînin. Gumana me nema ku ev kerameteke Qur’anê ye. Mînakên vêya bi sedan in.

   Hem ji aliyê debarê ve em ewqas bi şefqet têne xwedîkirin ku; daku daxwazeke herî biçûk ya dilê me dabîn bike xwediyê wê înayeta ku me îstîxdam dike di sûreteke ku nayêt hêvîkirin ji me re dibexşîne. Û herwekî wê… Vaye ev rewşe îşareteke xeybî, ya gelek bihêz e ku em têne îstîxdamkirin. Hem di daîreya rizayê de, hem di bin înayetê de xizmet bi me dihêt kirin.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ هٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّى

سُبْحَانَكَ لاَعِلْمَ لَنَۤا اِلاَّ مَاعَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ صَلٰوةً تَكُونُ لَكَ رِضَۤاءً وَلِحَقِّهِ اَدَۤاءً وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ وَسَلِّمْ تَسْلِيمًا كَثِيرًا اٰمِينَ