qaîdeya

اَلظَّالِمُ سَيْفُ اللّٰهِ يَنْتَقِمُ بِهِ ثُمَّ يَنْتَقِمُ مِنْهُ

 bibin. Ewana jî dê cezayê xwe bibînin.

   Ya Duyemîn:  Di vê sedsalê de ramana madî (têk biriye)serdest buye. Sebebên zahirî wek heqîqî tên zanîn. Mirov (xwe )bi sebeban ve (digirin).dizeliqin. Eger sebebên  zahirî ji hukmê neyniktiyê derbikeve û balê bikişêne ser xwe (wê demê) dibe dijê tewhîda heqîqî. Vaye, ev mirovên  xafil kû di vê sedsala (xafil û )madî de, oldar jî bin, hikmeta şer’î destûrê nade ku welê zêde xwe bi sebeban ve bigrin. Vaye li ser vê çendê ku bi çavê serdangeheke pîroz li gorên weliyan û yên mezinên Îslamê were nihêrin di vê demê de li gorî hikmeta şer’î ne muwafiq e, ji ber wê çendê qedera Xwedê xwest vêya rake ku evana miselit kir. 

   Ya Sêyemîn: Di vê sedsalê de enaniyetê dezgîn ew qas xistiye destê xwe ku gelek mirov hene ku her yekî ketine şûna Fîr’ewn û Nemrûdekî biçûk. Vaye, di nezera ehlê xeflet û ehlê delaletê û ehlê enaniyetê yên qurre de, ji ber ku qiyasî xwe dikin (qiyasê bînnefs) navdarê mezin yên Îslamê –haşa- bi enaniyetê tawanbar dikin.. hem ji ber ku ew ehlê xeflet û delaletê bixwe Xwedê nas nakin, ji gelek tiştan re û ji gelek zatan re cûreke rubûbiyetê texeyûl dikin.. di vê hengameyê de û di wê dema ku heykelperêz û sûretperêz ku ewana jî cûreke din yên senemperêziyê ne, li pey şan û şerefê ku ewana jî di maneya riyakariyeke zêde ne dikevin de, rêzgirtina gelek zêde û cahilane ya di dereceya teqdîsê ya ewamê ya di hember gorên mezinên Îslamê de.. helbet qederê ji aliyê hikmeta şer’î ve minasip nedît ku ev şervanên hanê miselitî ser ehlê sunetê kir. Dê bi wan (vê biguherîne.)

   Re tadîl bike/birastîne.

  Bes digel xirabî û texrîbatên Wehabiyan aliyekî din yê wan ku sebeba şukranê ye heye ku ew gelek girîng e. (Dibe ku) Belké di hemberî (gunehên)xerabiyé wan yên texrîbkarane de ew alî ye ku niha sekeftinê dide wan. Ew alî jî eve ye ku gelek dîqatê li ser nimêjê dikin.