Meseleya Şeşan

   Ya Sisêyan: Hin têgînên aidê mesleka şeytên ya di Beşa Ewil ya bi navê ‘gengeşiya digel şeytên’ de gelek çort û sik (xelîz) hatin. Her çiqas bi gotinên “Haşa, haşa” û “ferzê muhal” hatibin guhertin (te’dîlkirin) jî dîsa min direcifînin. Paşê, di wê perçeya ku min ji we re şiyandî de hin guherîn hebûn; gelo we karibû ku hûn nusxeya xwe bi wê sererast bikin? Ez fikra we dikim wekîl; ew têgînên ku hûn pêwist nebînin hûn dikarin li ser wan de biqevêzin.

   Birayê min ê hêja, ew mijar gelek girîng e. Lewra seydayê ehlê zindiqeyê şeytên e. Hetanî şeytên têk neçe lasakerê (muqelîd) wî baweriyê naynin. Qur’ana Hekîm ji ber ku ji têgînên çort (xelîz) yên kafiran behs kiriye (vêya hanê) cesaret da min ku, ez ji bo ku pûçîtiya vê mesleka şeytanî bi yek carê destnîşan bikim, min ew têgînên ehmeqane ku ferdên hîzbûşşeytan li gorî pêwistiya mesleka xwe mecbûr in ku bi kar bînin û bivê nevê bi zimanê mesleka xwe dê bi kar bînin bi ricifandinê bi kar anî. Bes bi wê bikaranînê me ew di binê bîrê de asê kirin û me li ser navê Qur’anê meydan ji serî hetanî binî zeft kir û me xirabiya (poxê) wan derxiste meydanê. Di nav vê nimana hanê de li vê serkeftinê binêre: Wek mînak: Em minareyeke welê bilind ferz dikin ku serê wê gihîştiye ezmanan û li binê wê minareyê jî bîreke hatiye kolandin ku heta gihîştiye nava/navenda Dinyayê. Vaye du hêwirze (firqe) ji bo ku îsbat bikin ku ew zatê banga xwe li hemû deverên welêt û li her kesî dide sehkirin, ji serê minareyê hetanî binê binê minareyê ka li kîjan cihî ye, ketine nav gengeşiyê. Hêwirzeya yekem dibêje: “Li serê minareyê ye, ji gerdûnê re bang dide. Lewra em bangê seh dikin; (ew) dijî, bilind e. Her çiqas her kes wî li wî cihê bilind de nabîne; bes her kes li gorî dereceya xwe dema ew derdikeve (jor) û dadikeve (jêr) di cihekê (meqamekê) de, li ser pêpelokekê wî dibîne û bi wê çendê dizane ku: Ew derdikeve jor û li ku derê bixuye bila bixuye ew xwediyê (cihekî) meqamekî bilind e. Lêbelê hêwirzeya din ya şeytanî û ehmeq got: “Na. cihê wî ne serê minareyê ye; li ku derê bixuye bila bixuye cihê wî binê bîrê ye.” Hal bi hal tu kesî ne ew di binê bîrê de dîtiye û ne jî dikare bibîne. Em welê ferz bikin ku eger ew mîna kevirî giran bûya, bê vîn (îrade) bûya helbet dê di binê bîrê de bûya, wê yekî ew dîtibaya.