Nefsa emare her çiqas ji mêj ve miriye jî dîsa eserên wê têne dîtin. Gelek esfiya û ewliyayên mezin hene ku, her çiqas nefsa wan mutmeîne ne jî lê dîsa ji nefsa emareyê gilî kirine. Dilên wan her çiqas saxlem û munewer in jî lê dîsa ji nexweşînên dilî kirine qîrîn. Vaye ya di van zatan de ye ne nefsa emare ye, bêguman erka nefsa emare ya ku dewrî demaran bûyî ye. Nexweşî jî ne nexweşiya dilî ye, bêguman nexweşîna xeyalî ye. Birayê min yê hêja, ya êrîşî we dike înşallah ne nefsa we ye û ne nexweşîna dilê we ye, bêguman ew rewşa ku ji bo dewama têkoşînê (mûcahedeyê), ji hêla beşeriyetê ve dewrî demara bûye û dibe sedema bipêşdeçûna daîmî, ya ku me dabaşa wê kiribû ye.

   Meseleya Duduyan

   Raveyên hersê mes’eleyên ku xoceyê berê pirsîbû di parçeyên Rîsaleê Nûrê de hene. Em ê vê gavê bi kurtî destnîşan bikin:

   Pirsa Ewil: Muhyîdînê Erbebî di nameya xwe ya ku ji Fexredînê Razî re şandibû de gotiye: “Zanîn/pêzanîna Xwedê ji pêzanîna heyîna wî cuda ye.” Eva hanê tê çi wateyê?

   Serê pêşî: Ew mînakên cihêtiya tewhîda heqîqî û tewhîda zahirî yên di destpêka Peyva Bîst û Dudoyê de yên ku te jê re xwendibûn de wê mebestê destnîşan dikin.

   Ya Duduyan: Ji ber ku beyanatên der barê eqaîd û der barê wicûda Wacib-ûl Wicûd û tewhîda îlahî yên îmamên Usûlud-dîn û alimên ilmê kelamê li ber çavê Muhyîdînê ‘Erebî kafî nehatiye, ji Fexredînê Razî yê ku yek ji alimên ilmê kelamê ye re welê gotiye.

   Belê, marîfeta îlahî ya ku bi wesiteya ‹lmê Kelamê tê bidestxistin marîfeteke tam û huzûreke tam nade. Dema di awayê Qur’ana Mucîzulbeyanê de be, hem marîfeta tam dide hem huzûra herî tam dide bidestxistin ku; înşallah her yek ji wan hemû parçeyên Rîsaleê Nûrê di şahrêya nûranî ya wê Qur’ana Mucîzul Beyan de xizmeta lembeyeke kahrebê dibînin.

   Hem marîfetullaha ku Fexredînê Razî bi wesiteya îlmê kelamê standî li ber çavê Muhyedînê ‘Erebî çiqas kêm be, eynen welê; marîfeta ku bi mesleka tesewufê tê standin jî nîsbet marîfeta ku bi raza weraseta pêxemberiyê ya rasterast ji Qur’ana Hekîm tê standin jî ewqas kêm e. Lewra, mesleka Muhyîdînê Erebî ji bo ku huzûreke daîmî bidest bixe, dibêje