Mûyeke spî kete ber çavê wî. Wî zen kiribû ku ew mû heyvik e, got: “Min heyvik dît.” Vaye ne gengaz e ku heyvik ew mûya spî be. Bes ji ber ku bi zanebûn û bi xwe (bîzzat) lê nihêriye ew mû tebeî û di dereceya dudoyê de hatiye dîtin wî ew negengaz gengaz qebûl kiriye.
Ya Sisêyan: hem qebûlnekirin cuda ye, înkarkirin cuda ye. Qebûlnekirin bêganetî ye, dengnekirinek e û bêhûkmiyeke cahîlane ye. Bi vî awayî dibe ku gelek tiştên negengaz (muhal) tê de werin veşartin. Aqilê wî bi wan ve mijûl nabe. Lêbelê heçîke înkar e, ew ne qebûlnekirin e, bê guman qebûlkirina neyînê ye (edemê qebûl), hukmek e. Aqilê wî mecbûrî hereketkirinê ye. Hingê, şeytanekî mîna te aqilê wî ji destê wî derdixe, paşê înkarê pê dide qebûlkirin. Hem ey Şeytan, te bi fendên şeytanî yên batilî heq, negengazê gengaz nîşan didin yên mîna xeflet, teretûrê (sefsete), rik, muxalete (gotina şaşwazker), quretî (mûkabere), xirandin û nêrîtê, kufr û înkara ku gelek negengazan encam dide, bi wan heywanên bedbext yên di sûretê mirovan de ne daye qebûlkirin!
Ya Çaran: Ku Qur’an gotina mirovî (kelamê beşer) were ferzkirin pêwist dike ku, ev kitêba ku di dereceya dîtinê de ji esfiya, siddîq û eqtabên ku di asîmanê alema însanî de geş in re rêberiyê dike û her tim bi aşkereyî hemû tebeqeyên ehlê kemalê hînî heq û heqaniyet û sidq û sedeqet û emn û emanetê dike û bi dîstûrên erkanê Îslamiyetê bextewariya herdu cîhanan dabîn dike û bi şahdebûna vê îcraatê pêwist dike ku bi mecbûrî heq, xalis, safî, heqîqet be û divê gelek rast û cîdî be..belê divê (ev kitêba holê) bê tesewirkirin ku ew bi wesf û te’sîr û nûrên dijê xwe de wesifdar e û haşa, haşa! Ku bi çavê mecmûeya derew û axaftinan lê were nihêrîn hezeyaneke kufrî ya qebîh ya ku sofestaî û şeytanan jî fihêtkar dike û dihejîne; digel vê çendê, bi şahdebûna dîn û şerîeta Îslamî ya nîşan daye û bi delîlbûna teqwaya wî ya fewqel’ade û perestiya wî ya xalis û safî ya biîtîfaqî di maweya jiyana xwe de nîşan daye û bi pêwistiya exlaqê wî yê xweş yê di (şexsê) wî de hatiye dîtin û bi tesdîqa hemû ehlê heqîqet û ehlê kemalê yên ku wî gihandine (ew zat) yê herî biîtîqad e, yê herî metîn e, yê herî pêbawer e, yê herî sadiq/dilsoz e? divê ev zat haşa summe haşa, sedhezar carî haşa, di weziyeteke ku yê herî bêîtîqat, yê herî bêemniyet/bébawer, ji Xwedê netirs, yê xwe ji derewê nede alî were ferzkirin û (wê demê divê mirov) sureteke herî qebîh û menfûr yê negengeziyan û terzeke herî bizilm û bitarîtî bike.
