Va ye wê demê pêwistîkerên (muqtezî) di vê Remza Duduyan de û mebestên ku di îşaretên bêne de hatin nîşandan. Û baş bi min dan zanîn ku: Fealiyeta qudretê û seyr û seyelana tiştan ya di gerdûnê de ye ewqas watedar in ku; Sani’ê Hekîm bi wê fealiyetê cûreyên gerdûnê dide axaftin. Her wekî mewcûd û hereketên livdar (mûteherrik) yên di ezmanan û erdê de peyv in û ew livdarbûn jî axaftin in. Nexwe, her hereketek û zewaleke ku ji fealiyetê tên axaftineke tesbîhê ye (tekellûmata tesbîhiye) ne. Û fealiyeta ku di gerdûnê de ye jî axaftin û danaxaftineke bêdeng ya gerdûn û cûreyan (enwa) e.
Remza Sisêyan: Tişt naçin zewal û edemê, teqez ji daîreya qudretê derbasî daîreya ilmê dibin; ji alema şehadetê diçin alema xeybê; berê wan ji alema guherîn û fenayê dikeve alema nûrê û alema beqayê. Di heqîqetê de cemal û kemala ku di tiştan de ye aidê esmayê Xwedê ne û nexş û cîlweyên wan in. Madem ew esma baqî ne û cîlweyên wê daîmî ne; helbet nexşên wê dê nû bibin, dê spehî bibin. Naçin edem û fenayê, teqez teeyûnên wan yên îtîbarî tenê guherîn û heqîqetên wan, mahiyetên wan û kesayetiyên wan yê mîsalî ku sedema husn û cemalê û feyz û kemalê ne baqî ne.
Yên ne candar bin, husn û cemala ku di wan de ye rasterast aidê esmayê îlahî ne, şeref ya wan e, pesn dikeve ser hesaba wan, bedewî ya wan e, hezjêkirin ji wan re diçin, bi guherîna neynikan zerar nagihîje wan. Lebelê eger candar bin, ne xwedî-aqil bin, zewal û fîraqa wan ne edem e û ne fena ye, teqez rizgarbûna ji wicûda cismanî û ji teqereqa wezîfeya jiyanê ye û semereyên wan wezîfeyên ku bi dest xistine dewrî erwahê wan yên baqî tên kirin û her rûheke wan yê baqî jî xwe dispêrin navekî îlahî û dewam dikin, teqez bo aliyê bextewariyeke ku layiqî vê ye ve diçe. Eger ew candar ji yên xwedî-aqil bin, jixwe ev çûnehateke (seyrûsefer) bo bextewariya ebedî û bo alema beqayê ya ku wesîleya kemalata madî û manewî ye, ber bi wan menzîlên Sani’ê Hekîm yên mîna alema berzexê, alemê mîsalê û alema erwahê ku ji dinyayê xweştir û nûranîtir in û (her weha ew çûnehat) bo diyarên din in; ne mirin û edem û zewal û fîraq e, teqez gihîştina kemalatê ye.
Bi kurtasî: Madem Sani’ê Zulcelal heye û baqî ye û sifet û îsmên Wî daîmî û sermedî ne; helbet cîlwe û nexşên wî esmayî heçku di nav beqayeke manewî de nû bûbe; ne texrîb û fena û îdam û zewal e.
