komkerê (cami’ê) hemû cureyên kemalatê ye; helbet şefqeteke muqedes ya bêhed û hesab û muhebeteke munezeh ya bêdawî ya Wacibulwicûd heye ku layiqî wicûba wicûda Wî.. û muwafiqî îstîxnaya zatê Wî û xinaya mutleqa Wî û bi awayekî munasibî kemala mutleqa Wî û tenezuha zatê Wî ye. Helbet şewqeke muqedes ya bêhed û hesab ji wê şefqeta muqedes û ji wê muhebeta munezeh têt heye. Û surûreke muqedes ya ji wê şewqa muqedes têt heye. Û lezzeteke muqedes ya bêhed û hesab ya gotin di cî de be ji wê surûra muqedes têt heye. Û helbet digel wê lezzeta muqedes, gotin di cî de be memnûniyeteke muqedes ya bêhed û hesab û îftîxareke muqedes ya bêhed û hesab ya Zatê Rehman û Rehîm heye ku di awayekî bêhed û hesab de fealiyeteke bêhed û hesab dixwaze ku ew ji memnûniyet û kemalên wî mexlûqatî tên ku ewana jî ji ber ku îstîdadên mexlûqatî ji quwetê derketine fi’lê û tekemûl kirine ku ew jî di nav fealiyeta qudreta Wî ya ji aliyê merhemeta Wî ya bêhed û hesab ve ye. Û ew fealiyeta bêhed û hesab jî tebdîl, texyîr, tehwîl û texrîbeke bêhed û hesab dixwaze. Û ew texyîr û tebdîl jî mirin û edemê û zewal û fîraqê dixwazin.
Demekê, ew feydeyên ku hikmeta beşerî yên der barê mebestên mesnûatî de destnîşan dikir li bal dilê min ne girîng xuya kir. Min ji wê zanî ku ew hikmet diçe ebesiyetê. Ji ber wê çendê ye ku giregirên feylesofan yan dikevin delaleta xwezayê/tebîetê yan jî dibin Sofestaî yan jî îxtiyar û ilmê Sani’î înkar dikin yan jî ji Xaliqî re “mûcibê bîzzat” dibêjin.
Va ye wê demê rehmeta Xwedê navê Hekîm şande hawara min; mebestên mezin yên mesnûatî nîşanî min dan. Ango, her mesnû’ek nameyeke rebbanî ya welê ye ku hemû hişmend wê mutale dikin. Ev mebest salekê têra min kir. Paşê newazeyên ku di sen’etê de ne li ber min vebûn. Ango, min zanî ku mebestên herî girîng ên her berhemeke hunerî (mesnû) li Sani’î dinêrin; ango mebest ew e ku ew kemalata sen’eta Wî, nexşên esmaya Wî, murese’ên hikmeta Wî û diyariyên rehmeta Wî pêşkêşî nezera Wî bêt kirin û bibin neynika cemal û kemala Wî. Vê mebestê demeke dirêj têra min kir. Paşê mucîzeyên qudret û şuûnatên rubûbiyetê yên di guherînên gelek bilez yên di nav fealiyeta heyret-engîz ya sen’et û îcada tiştan de xuya kir. Wê demê vê mebestê jî têra min nekir. Min zanî ku teqez pêwîstker (muqtezî) û sebebeke (dâî) ku bi qasî vê mebestê mezin lazim e.
