kîn û raperîn derbikeve. Ev herdu çînên mirovan her tim di têkoşîneke manewî û tevlihevbûneke kêşmekêş de ne. Ev holê dewam kir heta wek çawa li Rûsyayê çêbû, pevçûnê di awayê têkoşîna ked û sermayeyê de dest pê kir.

   Ey ehlê kerem û wijdanê! Û ey ehlê comerdî û qenciyê!

   Eger qencî ne li ser navê zekatê be sê zerarên wê hene. Carînan bê feyde diçe. Lewra ji ber ku tu ne li ser navê Xwedê didî, ji aliyê manewî ve tu minetê lê dikî, tu wî feqîrê reben di bin esareta minetê de dihêlî. Hem tu ji duaya wî ya meqbûl bêpar dimînî. Hem di heqîqeta hal de tu karmandekî belavkirinê yê malê Cenabê Heq didî bendeyê wî, lê tu xwe xwediyê mal zen dikî û kufraneke nî’metê dikî. Eger tu li ser navê zekatê bidî, (wê demê) ji ber ku te li ser navê cenabê Heq daye tu xêrekê bi dest dixî, şukranê nîmetê nîşan didî. Ji ber ku ew mirov jî mecbûr namîne ku ji te re melaqiyê bike îzeta nefsa wî naşikê, duaya wî ya derbarê te de meqbûl dibe.

   Belê qezenckirina bi qasî zekatê  ya rast qezenckirina hîn zêdetir nafîle û îhsanên hêj bêhtir li ku? Yan jî dana di awayên din de û qezenckirina zerarên mîna şohret û wek minet û zelîlkirinê li ku? Ku mirov li ser navê zekatê wan qenciyan bike û hem ferzê eda bike, hem xêrê, hem îxlasê, hem duayeke meqbûl qezenc bike, ev li ku?

سُبْحَانَكَ لاَعِلْمَ لَنَۤا اِلاَّ مَاعَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ الَّذٖى قَالَ “اَلْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ كَالْبُنْيَانِ الْمَرْصُوصِ يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا” وَ قَالَ “اَلْقَنَاعَةُكَنْزٌ لَا يَفْنٰى” وَعَلٰى اٰلِهٖ وَصَحْبِهٖ اَجْمَعٖينَ اٰمٖينَ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمٖينَ