Beşa Duyemîn

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتٖينُ

وَكَاَيِّنْ مِنْ دَۤابَّةٍ لاَ تَحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّٰهُ يَرْزُقُهَا وَاِيَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

    Ey ehlê îmanê! Wek beriya niha me gotîbû, te fêm kir ka dijminayî tiştekî çiqas bi zerar e. Hem zanibe ku wekî dijminahiyê nexweşîneke din a erjeng ji boyî jiyana Îslamî pir ziyandar jî azwerî ye. azwerî/hêrs, sedema mehrûmiyet û nexweşî û zîletê ye; û mehrûmiyet û şerpezeyiyê tîne. Belê zîlet û şerpezetiya gelê Cihû ku ji hemû neteweyan bêhtir bi azwerî xwe avêtine dinyayê şahideke mîsoger ya vî hukmî/vê meseleyê ye.

   Belê azwerî di alema candaran de ji daîreya herî fireh bigre heta ferdekî herî biçûk bandora xwe ya xirab nîşan dide. Lê belê heçîke teleba rizqî ya bitewekul, dijane sedema rehetiyê ye û li her derê jî bandora xwe ya spehî nîşan dide. Va ye, darên mêwedar ku cûreke candar in û hewceyî rizqê ne. Ji ber ku bitewekul in û di cihê de xwe sekinîne û azwerî nîşan nedane, rizqê wan ber bi wan ve dibeze, tê. Ji heywanan bêhtir zarokan xwedî dikin. Lêbelê heywan, ji ber ku bi azwerî li pey rizqê xwe dibezin, ancax bi gelek zehmet û kêmasiyan rizqê xwe bi dest dixin. Hem di nav daîreya heywanan de çêlik ji ber ku bi lîsanê zeîfî û eczê tewekulê dikin, rizqeke meşrû, tam û xweş ji gencîneya rehmetê bo wan tê dayîn. Û cinawirên ku bi azwerî xwe diavêjin rizqê xwe, rizqeke nemeşrû û ne weş bi gelek zehmetiyan ancax bi dest dixin. Ev nîşan dide ku azwerî sedema mehrûmiyetê ye, lêbelê tewekul û qenaet wesîleya rehmetê ye.