Teceliya ehediyetê ku kaniya sêyemîn e: Ango, Sani’ê Zulcelal ji ber ku ne cism û cîsmanî ye, zeman û mekan nikarin bi xwe ve girêbidin. Û kewn û mekan nikarin têkilî şuhûd û hizûra Wî bibin. Û wesîte û ecram nikarin perdeyê deynin l ber kiryara Wî. Di berêxwedana (tewecûh) Wî de parçebûn û parvebûn nabin. Tiştek bo tiştekî din nabe asteng. Kiryarên bêhed û bêhesap mîna kiryarekê dike. Ji ber wê çendê ye ku, wek çawa ji aliyê manewî ve darekî tirtire xistiye nava dendikekê de, dikare alemekê jî biêxe nava ferdekê da. Hemû alemê mîna ferdekî di destê qudreta xwe de difitilîne. Wek çawa me ev raza hanê di Peyvên din de rave kiriye em ê bibêjin ku: Wêneya (tîmsal) wê Tava ku ji ber nûranîbûna wê hinkê ne di bin qeydê de ye, di her tişta ku sîqalkirî û teyisok de xuya dike. Eger bi hezaran, bi milyonan neynik li pêşberî wê werin deynan, mîna neynikeke tenê, bêyî ku dabeş bibe, dê di her yek ji wana de mîsala wê were dîtin. Eger qabîliyeta neynikê hebe, Tav bi mezinahiya xwe ve dikare eserên xwe tê de nîşan bide. Tiştek ji tiştekî (din) re nabe asteng. Hezaran mîna yekî ye; û wek çawa dikare têkeve derekê, dikare têkeve  hezaran deran jî. Her derek bi qasî hezaran daran dibe mezherê cilweya wê tavê.

   Vaye

وَ لِلّٰهِ الْمَثَلُ اْلاَعْلٰى

   Sani’ê Zulcelalê vê gerdûnê, bi wan sifetên xwe yên ku nur in û bi esmaya xwe ya ku nûranî ne û bi raza tewecûha ehediyetê xuyabûneke (tecelî) wisa ya Wî heye ku ne li ti erdî ye jî lê li her derê hazir nazir e. Di yek demê de, li her derê, bêzehmetî û bêyî ku aciziyê çêbike her karî dike.

   Vaye, ji ber vê raza lihawarê-hatina wahîdiyet û hêsanîbûna wehdet û teceliya ehediyetê ye ku, dema hemû mewcûdat ji Sani’ekî bitenê re were dayîn wê demê hemû ew mewcûdat mîna mewcûdekî tenê hêsan dibe. Û her mewcûdek dibe ku ji hêla spehîtayiya sen’etî ve bi qasî hemû mewcûdatî biqîmet be. Wek çawa di nav vê zahfbûna bêhed û hesap ya mewcûdatî de