Meqama Duyemîn
(Ji aliyê Îsmê E’zem ve îşareteke kurt ya îsbata tewhîdê.)
Kelamê yekemîn: Di
لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ
ê de tewhîdeke ulûhiyet û me’bûdiyetê heye. Em ê burhaneke gelek bihêz ya vê mertebeyê holê destnîşan bikin ku:
Di rûyê vê gerdûnê de, xasma di rûpela erdê de çalakiyeke (fealiyet) gelek birêkûpêk dixuye. Û afirîneriyek gelek bihikmet dibînin. Û em eynelyeqîn fetahiyetek gelek birêkûpêk, ango şekilvekirin û sûretdayîneke her tiştî ya layiqî wî dibînin. Hem em bexşandineke gelek bişefqet, bikerem û birehmet û qenciyan dibînin. Nexwe, bivênevê ev rewş û ev xisûsa hanê wacibbûna wicûd û yekbûna Zatekî Zulcelal yê Fe’al, Xellaq, Fettah û Wehhab dipeyitîne, ya rast dide hîskirin. Belê, ku ev mewcûdat li ser hev diçin zewalê û nû dibin ve nîşan dide ku ew mewcûdat cîlweyên navên pîroz yên Sani’ekî Qedîr in û rûpel û neqşên qelem û qudretê ne û neynikên cemala kemala Wî ne.
Ev heqîqeta mezin û ev mertebeya bilind ya tewhîdê.. Xwediyê vê gerdûnê wek çawa di hemû kitêb û suhûfên miqedes yên şandî de ev Tewhîd nîşan daye, hemû ehlê heqîqetê û mirovên kamil bi tehqîqatên xwe û bi keşfiyatên xwe eynen wê mertebeya tewhîdê destnîşan dikin. Û ev gerdûn jî digel ecza xwe û feqra xwe, bi şehdebûna mucîzeyê sen’et, xarîqeyên îqtîdar û gencîneyên serwetê eynen wê mertebeya tewhîdê destnîşan dikin. Nexwe şahidê Ezelî bi hemû kitêb û suhûfên xwe, ehlê şuhûdê bi hemû tehqîqat û keşfên xwe û alema şehadetê bi hemû rewşên birêkûpêk û karên xwe yên hekîmane li ser heman mertebeya tewhîdê dibin yek û îtîfaq dikin.
Vaye, ew kesê ku wî Wahidê Ehedî qebûl neke yan divê xwedayên bêhedû bêhesap qebûl bike, yan jî divê mîna Sofestaiyên ehmeq hem wicûda xwe hem jî wicûda gerdûnê înkar bike.
