Meqama Yekemîn

   Di her peyveka vê gotina tewhîdê ku ji yanzdeh peyvan pêk tê de mizgîniyek heye. Û di her mizgîniyekê de şîfayek, di her şîfayekê de jî lezzeteke manewî heye.

   Kelamê yekemîn: Di  

لٰا اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ

ê de mizgîniyeke holê heye: Giyanê mirovî ku hewcehiyên wî yên bêhed û hesap hene, herweha gelek dijminên wî jî hene di vê peyvê de noqteyeke wisa ya arîkarîxwestinê dibîne ku dergehê gencîneyeke rehmetê jê re vedike ku hemû pêdiviyên wî dabîn (temîn) dike. Û noqteyeke welê ya xwesipartinê peyda dike ku (ew noqte) Mabûdê wî û Afirînêrê wî yê xwediyê hêza bêdawî yê wî ji xerabiya hemû neyarên wî emîn dike  bi wî dide zanîn, dide naskirin, nîşanî wî dike. Û bi wê nîşandayînê dilê wî ji tenêtiya zêde, giyanê wî jî ji xemgîniya kedernak rizgar dike; dilxweşiyeke zêde û keyfeke daîmî jê re temîn dike.

   Kelamê dûyemîn:

وَحْدَهُ

   Di vê peyvê de mizgîniyeke şîfadar û seadetmend heye. Holê ku: Giyanê mirovî û dilê wî ku bi pirtirîn cûreyên gerdûnê re pêwendîdar e û ji ber wê pêwendiyê perîşan e û dike ku di nav kêşmekêşiyê de bifetise, bi peyva

وَحْدَهُ

 yê starekê û xilaskarekî dibîne ku wî ji hemû wê kêşmekêşiyê û ji wê perîşaniyê rizgar dike. Ango

وَحْدَهُ

 bi manewî dibêje: Xwedê yek e. Serî li tiştên dî nede û xwe newestîne, tenezulî wan neke û xwe nexe binê mineta wan, wana ji xwe re neke mal û serî ji wan re netewîne, li pey wan nekeve û zehmet meke, ji wan netirse û nericife. Ji ber ku Sultanê Gerdûnê yek e, mifteya her tiştî li cem Wî ye, dezgîna her tiştî di destê Wî de ye, her tişt bi fermana Wî çareser dibe. Eger tu Wî bibînî, te her daxwazên xwe dît; tu ji minet û tirsên bêhed û hesap rizgar bûyî.