Nexwe neqewimiye. “ Hezar nefrîn li serê kaselîsên Ewrûpî yên îna wî!..

   XALA PÊNCAN: Înşîqaqa qemerê, bûyereke tesadufî, tabiî ku xwe bi xwe , li ser hin sebeban rûdabe nîn e ku bi qanûnên adî û tabiî were tetbîqkirin. Belkî Xaliqê Hekîm, ji bo tesdîqa rîsaleta resûlê xwe û ji bo tenwîra doza wî, bi awayekî newazeyî ew bûyer îqa kiriye. Bi îqtîzaya sirrê îrşad û sirrê teklîf û hikmeta rîsaletê, ji bo îlzama huccetan, ji mirovên ku hikmeta rubûbiyetê xwestiye re hatiye nîşandan. Ji bo ku nîşanî wan mirovên aliyên din ên aqtarê zemînê ku wan ew sirra hikmetê îqtîza nake û naxwaze û hîna bi doza Nubuwwetê nehisiyane, nede nîşandan, bi heysiyeta mij û ewr û îxtîlafa metalî’ û ku qemera hin memleketan hîna derneketibûye û roja hin memleketan jî derketibûye û li hin ciyan jî bûye sibeh û li hin ciyan jî roj nû çûye ava û ji ber gelek sedemên din ên astengî, nehatiye nîşandan. Eger ji wan hemûyan re jî bihata nîşandan, wê gavê yan dê weke encama îşareta Ehmedî (e.s.w.) û weke mucîzeya Nubuwwetê bihata nîşandan... wê gavê jî dê rîsaleta wî, derketa dereceya bedîhiyê. Her kes dê mecbûrî tesdîqê bibûya. Îxtiyara aqil nedima. Îca herçî îman ku heye, bi îxtiyara îmanê ye. Sirrê teklîfê dê zayî bibûya. Eger sirf weke bûyereke esmanî bihata nîşandan, munasebeta wê, dê ji rîsaleta Ehmedî (e.s.w.) bihata birîn. Û dê xusûsiyeta wê bi Wî nemaya.

   Elhasil: Di îmkanbûna şeqqa qemerê de guman nema; bi qet-î hat îsbatkirin. A niha em îşaretî şeş ^(Haşiye) burhanên ku ji delîlên rûdana wê ne dikin. Weha ku:

   Îcmaya sehabiyan ku ehlê edaletê ne li ser rûdana wê.. û îttîfaqa ehlê tehqîq û hemû mufessîran a di tefsîra

وَانْشَقَّ الْقَمَرُ

  de.. û hemû muheddîsên ehlê rîwayeta sadiq ku bi gelek senedan û bi terîqên cur bi cur neqil kirine ku bûye.. û şahidiya ehlê keşif û îlhamê û hemû ewliya û siddîqînan.. û tesdîqa alimên mutebahhir û wan îmamên ilmê kelamê ku ji aliyê meslekê ve pir ji hev dûr in..