Lewra ew  

لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ

 dibêje, doz dike. Ew hemû zakirên nûranî ku li rast û çepê wî ango li aliyên rabirdû û ayendeyê rêz bûne, heman kelîmeyê dubare dikin û biîcmayê ji hêla manewî ve 

صَدَقْتَ وَبِالْحَقِّ نَطَقْتَ

 dibêjin.

   Heddê kîja wehmê heye ku muddeayeke ku wiha bi îmzeyên bêhed û hesab tê îmzekirin, pêçiya xwe bixe navê.

   REŞHEYA DUDUYAN: Ew burhanê tewhîd ê nûranî, çawan ku bi îcma û tevatura du aliyan tê teyîdkirin, bi sedan îşaretên kitêbên semawî yên mîna Tewrat û Încîlê ^(Haşiye)  bi hezaran remzên îrhasatê, mizgîndayînên navdar ên hatîfan û şahidiyên mutewatir ên kahînan û delîliyên bi hezaran mucîzeyên mîna şeqqa qemerê û bi heqqaniyeta şerî’etê teyîd û tesdîq dikin, wisan jî exlaqê wî yê hemîdî yê gelek kemilî yê di zatê wî de û ku di wezîfeya xwe de secayaya wî ya xalî ya pir zêde di husnê de û kemala emniyeta wî û qeweta îmana wî û îtmî’nana wî ya bilind û wusûqa wî ya bênîhayet ku teqwaya wî ya fewqelade nîşan dide û ûbûdiyeta wî ya fewqelade, ciddiyeta wî ya fewqelade, metîniya wî ya fewqelade, mîna rojê bi awayekî aşkera nîşan dide ku di doza xwe de heta bibêjî bes sadiq e.

   REŞHEYA SISIYAN: Eger bixwazî were, em dê biçin Dewra Seadetê, Cezîreya Erebê. Bi xeyalî be jî em dê wî li ser wezîfeyê bibînin û ziyaret bikin. Ha va ye, binihêre: Em zatekî ku bi husnû sîret û bi cemala sîretê mumtaz e dibînin ku di destê wî de xîtabeke heqaîq aşîna heye, ji hemû benî adem belkî ji cin û îns û melekan re, belkî ji hemû mewcûdan re xutbeyeka ezelî teblîx dike. Muammayê xwe yê ecêb ku sirrê xilqeta alemê ye hel û şerh dike û tilsimê xwe yê muxleq ê ku sirrê kaînatê ye; feth û keşf dike, sê pirsên mezin ê muşkîl û bi dehşet ku ji hemû ji hemû mewcûdan tê pirsîn û hemû aqilan di nav heyretê de mijûl dike “Çi yî? Ji kê derê têy? Tu diçî kê derê? Bi awayekî îqnakar û meqbûl dibersivîne.