اَوْدٰى ضِمَارُ وَكَانَ يُعْبَدُ مُدَّةً قَبْلَ الْبَيَانِ مِنَ النَّبِىِّ مُحَمَّدٍ
Ango “Berî ku Muhemmed were, ji min re îbadet dihat kirin; a niha beyana Muhemmed hatiye; êdî ew zelalet nabe.” 1
Hezretî Emer, ji qurbaneke ku berî Îslamê, ji bo sanem hatiye serjêkirin, weha bihîstiye:
يَا اٰلَ الذَّبِيحْ اَمْرٌ نَجِيحْ رَجُلٌ فَصِيحْ يَقُولُ لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ
Eva mîna van nimûneyan, gelek bûyer hene, kitêbên mewsûq, ew qebûl kirine û neqil kirine.
Çawan ku kahin, arifê billah, hatifan hetta sanem û qurbanan, agahî li ser rîsaleta Ehmedî (e.s.w.) dane û her yek bûyerekê bi xwe jî, kiriye ku hin cûre mirov, îman bînin, wisan j li ser hin keviran û li ser gor û kevirên goran, bi xetta qedîm, îbareyên mîna,
مُحَمَّدٌ مُصْلِحٌ اَمِينٌ
hatine dîtin û hin mirov pê hatine îmanê. 2 Belê
مُحَمَّدٌ مُصْلِحٌ اَمِينٌ
ku bi xetta qedîm li ser hin keviran hatiye dîtin, ji Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam pêk tê. Lewra berî wî, pir nêzî zemanê wî, tenê heft nav Muhemmed hene; wekî din tune ne. Bi tu awayî, ji tu aliyî ve ew heft mirov, layiqî tabîra “Muslihê Emîn” nîn in. 3
Qismê Sisêyan: Ew newaze û bûyer in ku di navbera îrhasat û heta wextê welidîna Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam de çê bûne. Ew bûyer, bi awayekî ku têkiliya wan bi welidîna Wî re hebin qewimîne.
