Ango “Ji nişkan ve Muhemmed-un- Nebî dê were û agahiyên rast bide.” ¹

   Ya Çaran: Ji padîşahên Yemenê Seyf Ibnî Ziyezen, di kitêbên sabiq de, wesfên Resûlê Ekrem Eleyhisselam û Wesselam dîtine; îman aniye û pê muştaq bûye. Ceddê Resûlê Ekrem Eleyhisselam û Wesselam ku Ebdulmutelib e, gava digel qafîleya(karwanê) Qureyşiyan çûye Yemenê, Seyf Ibnî Ziyezen, gazî wan kiriye. Ji wan re gotiye:

اِذَا وُلِدَ بِتِهَامَةَ وَلَدٌ بَيْنَ كَتْفَيْهِ شَامَةٌ كَانَتْ لَهُ اْلاِمَامَةُ وَاِنَّكَ يَا عَبْدَ الْمُطَّلِبِ لَجَدُّهُ

   Ango: “Li Hîcazê zaroyek tê dinyayê. Di navbera her du girmilkên wî de, nîşaneke mîna xatemê heye. Ha ew zaro, dê ji hemû mirovan re bibe îmam!”  Peyre bi awayekî nepenî bangî Ebdulmuttelib kiriye û jê re bi awayekî kerametkarî gotiye: “Kalê wî zaroyî jî tu yî.” wiha berî bî-setê agahdar kiriye. ²

   Ya Pêncan: Wereqe Ibnî Newfel, (Ji pismamên Xetîceya Kubra ye.) di hiyama destpêka wehyê de, li ser Resûlê Ekrem Eleyhisselam û Wesselam ketiye metirsiyê. Xetîceya Kubra, ev bûyer ji Wereqe Ibnî Newfelê binavûdeng re vegotiye. Wereqe gotiye: “Wî bişîne cem min.” Resûlê Ekrem Eleyhisselam û Wesselam, çûye cem wî, rewşa destpêka wehyê jê re vegotiye. Wereqeyî gotiye:

بَشِّرْ يَا مُحَمَّدُ اِنِّى اَشْهَدُ اَنَّكَ اَنْتَ النَّبِىُّ الْمُنْتَظَرُ وَبَشَّرَ بِكَ عِيسٰى

   Ango: “Mekeve metirsiyan, ew rewş, wehî ye. Mizgîn li te. Nebiyê ku tê hêvîkirin(tê payin) tu yî! Îsa, bi te mizgîn daye.” ³

   Ya şeşan: Arifê billah ê bi navê Esqelanê-il Himyerî, berî bî-setê, gava Qureyşiyan bidîta, dipirsî: “Di nav we de yê ku doza