(Haşiye) Belê, Hezretî Îsa Eleyhisselam, di Incîlê de, gelek caran mizgînê dide ummeta xwe. Ku dê reîsê muhîmtirîn ê mirovan were... û wî zatî jî, bi hin navan yad dike. Ew nav, helbet Suryanî û Îbranî ne. Ehlê tehqîqê ew dîtine. Ew nav, di me’neya “Ehmed, Muhemmed, Farîqun Beyn-el Heqqî we-l Batil” 1 de ne. Nexwe Îsa Eleyhisselam, gelek caran ji Ehmed Eleyhisselam û Wesselam beşaretê dide.
Pirs: Eger tu bibêjî: “Çima Hezretî Îsa Eleyhisselam, ji her nebiyî zaftir mizgînê dide û yên din tenê agahdar dikin, awayê mizgîndanê hindik e?
Bersiva Wê: Çimkî Ehmed Eleyhisselam û Wesselam, tevî ku Îsa Eleyhisselam ji tekzîbên bidehşet û nebûkariyên bidehşet ên Yahûdiyan xelas dike, xwedî şerîeteke wisan e ku li hember şerîeta bisiûbet a Benî Îsraîliyên ku Îsa Eleyhisselam nas nakin, şerîeta wî ya ‘alî, bi sahilî ye û cami’ e û ji aliyê hukman ve, dikare kêmahiyên şerîeta Îsewî îkmal bike. Ha ji ber vê yekê, gelek caran dibêje ku “Reîsê alemê tê!” û mizgînê dide. 2
Eve di Tewrat, Incîl, Zebûrê û sihûfên din ên nebiyan de, bi awayekî zaf muhîm, li ser pêxemberê ku dê axirê were, behis hene; gelek ayet hene. Çawan ku me hin nimûneyên wan nîşan dan, dîsan bi gelek navan di wan kitêban de hatiye zikirkirin. Gelo pêxemberê axir zeman ku di hemû kitêbên nebiyan de, ew qas bi ehemmiyetî û bi ayetên dubareyî behsa wî hatiye kirin, ka ku ne Muhemmed Eleyhisselatu Wesselam be, dê kî be?..
