قَالَ مُوسٰى رَبِّ اِنِّى اَجِدُ فِى التَّوْرَيةِ اُمَّةً هُمْ خَيْرُ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ يَاْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ فَاجْعَلْهُمْ اُمَّتِى قَالَ تِلْكَ اُمَّةُ مُحَمَّدٍ

Îxtar: Navê Muhemmed, di wan kitêban de, mîna

مُشَفَّحْ 

û

اَلْمُنْحَمَنَّا 

û

حِمْيَاطَا

bi şiklê navên Suryanî, bi navên Îbranî ku di wateya “Muhemmed” de ne hatiye. ¹  Yan na, navê sarîh ê Muhemmed, hindik hebû. Hejmara navên sarîh ên Muhemmed jî, Yahûdiyên hesûd, texrîf kirine.

Ayeta Zebûrê:

يَا دَاوُدُ يَاْتِى بَعْدَكَ نَبِىٌّ يُسَمّٰى اَحْمَدَ وَمُحَمَّدًا صَادِقًا سَيِّدًا اُمَّتُهُ مَرْحُومَةٌ

   Hem Ebdullah Ibnî Emr Ibn-ul As ku ji ku Ebadileyê Seb’e ye û di wan kitêbên sabiq de gelek lêkolîn kiriye û Ebdullah Ibnî Selam ku ji alimên navdar ên Yehûd e û serê pêşî ew ketiye Îslamê û ji ellameyên Benî Îsraîl ê navdar ku jê re Ke’b-ul Ehbar tê gotin, di Tewratê de ku wê hingê hîna ew qas zaf xurefî neketibûnê, heman eynî ev ayeta ku dê bê, îlan kiriye û nîşan daye. Parçeyek ji ayetê ev e: Piştî xîtaba bi Mûsa re, bi xîtabî ji pêxemberê ku dê bê re weha dibêje:

يَۤا اَيُّهَا النَّبِىُّ اِنَّۤا اَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا وَحِرْزًا لِلْاُمِّيِّينَ اَنْتَ عَبْدِى وَرَسُو لِى سَمَّيْتُكَ الْمُتَوَكِّلَ لَيْسَ بِفَظٍّ وَلاَ غَلِيظٍ وَلاَ صَخَّابٍ فِى اْلاَسْوَاقِ وَلاَ يَدْفَعُ باِلسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ بَلْ يَعْفُو وَيَغْفِرُ وَلَنْ يَقْبِضَهُ اللّٰهُ حَتّٰى يُقِيمَ بِهِ الْمِلَّةَ الْعَوْجَۤاءَ بِاَنْ يَقُولُوا لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ