Hucceta Yekê: Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, bi lîsanê Qur-anê ji wan re dibêje ku “Di kitêbên we de tesdîqa min heye û wesfên min hene. Di tiştên ku ez wan beyan dikim de, kitêbên we min tesdîq dikin.” Bi ayetên mîna:

قُلْ فَاْتُوا بِالتَّوْرٰيةِ فَاتْلُوهَۤا اِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ

قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ اَبْنَۤاءَنَا وَاَبْنَۤاءَكُمْ وَنِسَۤاءَنَا وَنِسَۤاءَكُمْ وَاَنْفُسَنَا وَاَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّٰهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ

meydanê ji wan re dixwîne(mû dike wan). Digel ku misêwa li serê wan dixe û dibêje: “Tewrata xwe bînin, bixwînin û werin, em dê zar û zêçên xwe bigrin û biçin li ber dergahê Cenabê Heq destê xwe vekin bi lanetê li dij derewînan bidin duayan!” Hîç alimekî Yahûdî/Cihû yan jî qissîsekî Nesranî, nekarî yek xeletiyeke Wî nîşan bide. Eger nîşan dabûya, kafirên hesûd ku gelek zêde ne û zaf zêde rikoyî ne û Yahûdiyên munafiq û hemû alema kufrê, dê li her aliyî îlan bikirina.

   Hem gotiye: “Yan xeletiya min bibînin an jî heta ku hûn mehû bibin, ez dê li hember we cîhadê bikim!”  Hal ku hal e, van, herb, perîşanî û koçberî dan pêşiya xwe. Nexwe nekarîn xeletiya wî bibînin. Eger xeletiyek bihata dîtin, ew dê xelas bibûna...

   Hucceta Duduyan: Ji ber ku îbareyên Tewrat, Incîl û Zebûrê, mîna Qur-anê xwedî î’caz nîn in û misêwa tercume li ser tercumeyê hat kirin, gelek zêde kelîmeyên biyanî ketin nava wan. Hem gotinên mufessiran û te-wîlên wan ên xelet, bi ayetên wan hatin îltîbaskirin hem texrîfên hin nadan û hin ehlê xerezê jî li wan hatin zêdekirin. Bi vî awayî di wan kitêban de texrîf û texyîr zêde bûn. Hetta Şêx Rehmetullahê Hindî (ellameyê binavûdeng) texrîfên van kitêbên sabiq, bi hezaran ciyî nîşanî keşîşên wan û alimên