Hem bi neqla sehîh ji Ebûbekirê Siddîq radigihînin ku di pey nazilbûna sûreyê
تَبَّتْ يَدَۤا اَبىِ لَهَبٍ
de jina Ebû Leheb ku jê re Ummu Cemîl tê gotin,
حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
bi kevirekî girtiye û hatiye Mescida Heram. Ebû Bekir û Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam li wê derê rûniştî bû ne. Çavên wê Ebû Bekirê Siddîq dîtiye, pirsiye: “Ya Ebû Bekir! Hevalê te li kê derê ye? Min seh kir(bihîstiye) ku wî ez hiciv kirime. Eger wî bibînim, ez dê vî kevirî li devê wî bixim!” Digel ku Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam li cem wî bûye, ew nedîtiye. 1 Helbet Sultanekî Lewlake ku di bin hifza îlahî de ye, weha êzingvaneke cehennemê, nikare derkeve huzûra Wî û bibîne. Îca bi devê wê ketiye?
Bûyera Pêncan: Bi xebera sehîh tê ragihandin ku Emir Ibnî Tufeyl û Erbed Ibnî Qeys, bi hev re îttîfaq dikin û diçin ba Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam. Emir gotiye: “Ez dê wî meşxûl bikim; tu jî dê lê bixî.” Wisan dikin, (Emir Ibnî Tufeyl) bala xwe didê ku ew(Erbed Ibnî Qeys) tiştekî nake. (Dev jê berdane çûne) piştî ku çûne, ji hevalê xwe re gotiye “Te çima lê neda?” Wî jî gotiye: “Min dê çawan lê bida? Çi qas min niyet kir ku lê bidim, ha ku min didît tu diketî navbera me. Ka min dê çawan li te bida?” 2
Bûyera Şeşan: Bi neqla sehîh an di Xezweya Uhudê de yan jî di li Huneynê, Şeybe Ibnî Osman-el Hacebiyye - ku Hezretî Hemze, hem mamê wî hem jî bavê wî kuştibû – ji bo tolhildanê bi awayekî nepenî hat heta pişt Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam û ji pişt ve şûrê tazî rakir. Ji nişkan ve şûr ji destê wî ket. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam lê nihêrt. Destê xwe danî ser singê wî. Şeybe dibêje ku: “Wê deqîqeyê, li dinyayê li ba dilê ji wî şirîntir mirov ji min re tune bûn.” Hat îmanê.
