bi xebera herî qet’î, herî sehîh, eimmeyê hedîsê ji me re dibêjin ku Ibnî Mesûd, weha gotiye: “Li Betna (nava) Nehlê, di şeva ihtîdaya ecinniyan de, min ecinnî dîtin û min ew şibihandin taîfeya bejindirêj a Zût a qebîleya Sûdanê, dirûvê wan dida wan.” ¹

   Hem bi nav û deng e û ew bûyera Xalid Ibnî Welid e ku îmamên hedîsê texric û qebûl dikin ku gava senemê bi navê Uzza xera kirin, cinniyeke mîna jineke reş, ji nav wî senemî derket. Hezretî Xalid, bi şûrekî ew cinnî kir du parçe. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, ji bo wê bûyerê ferman kiriye ku “Di nav senemê Uzza de, ji wê re îbadet dihat kirin, êdî jê re îbadet nayê(dê neyê) kirin.” ²

   Hem ji Hezretî Emer xebereke navdar e ku gotiye: “Carekê wextê ku em li cem Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam bûn, cinniyeke bi navê Xame ku di destê wê de asayek hebû û di şeklê jineke pîr de bû hat, îman anî. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam ji çend sûreyên kurt, çend sûre ders dayê. Dersa xwe girt, çû. Digel ku îmamên hedîsê têkili vê bûyera dawî bûne jî, dîsan hin îmamên muhîm, ew weke bûyereke sehîh qebûl kirine. Axirkî, hewce nake ku li ser vî cureyî bi dirêjî were gotin; mînakên wê zaf in.  

   Hem em dibêjin ku:

   Bi nûra Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam û terbiyeya wî û ku dane pey wî, bi hezaran qutbên mîna Şêxê Geylanî û esfiya û melaik û cinan hev dîtine û bi wan re peyivîne û ev bûyer, di dereceya sed tewaturî de ye û di kesreteke pir de ye. Belê, temas û tekelluma ummeta Muhemmedî Eleyhisselatu Wesselam ku bi melek û cinan re çê bûye jî, esereke terbiye û îrşada î’cazkarî ya Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam e.

   Şûbeya Sisêyan: Hifz û îsmeta Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, mucîzeyeke bahir/eyan beyan e. Heqîqeta bahir a ayeta kerîm

وَاللّٰهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

 gelek mucîzeyan nîşan dide.