Hem bi xebera sehîh û xebera qet’î û di dereceya mutewatir de, eimmeyê hedîsê radigihînin ku Sehabiyan, Hezretî Cebraîl gelek caran di sûretê Dihyeyê ku xwedî husn û cemalê bû de, li cem Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam didît. 1 Ezcumle, bi awayekî qet-‘î sabit e û Hezretî Emer, Ibnî Ebbas, Usame Ibnî Zeyd, Xaris û Eyşeya Siddîqe, ev hemû bi awayekî qet-‘î radigihînin ku “Em Hezretî Cebraîl, di sûretê Dihyeyê de, li ba Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam zaf dibînin.” Gelo qet mimkun e ku ev zatên ha, bêyî ku bibînin rabin bibêjin em dibînin?
Hem bi neqla sehîh a qet’î, fatihê Îranê Sa’d Ibnî Ebî Weqqas ku ji Eşereyê Mubeşşere ye, radigihîne ku “Me di Xezweya Uhudê de, li derdora Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, du muhafizên mîna nobetdaran ku bi kincên sipî bûn, dît. Hat famkirin ku her du jî melek in û em têgihîştin ku Hezretî Cebraîl û Mîkaîl in.” 2 Gelo qehremanekî weha yê Îslamê me dît bibêje, îmkan heye ku nehatibe dîtin?
Hem Ebû Sufyan Ibnî Xaris Ibnî Ebduluttelib (Pismamê Nebewî) - bi neqla sehîh – radigihîne ku “Di Xezweya Bedirê de, me zatên kincsipî ku li ser hespan bûn, di navbera erd û esmanan de dîtin.” 3
Hem Hezretî Hemze, ji Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam niyaz kir ku “Ez dixwazim Cebraîlî bibînim.” Li Ke’beyê nîşanî wî da. Li ber xwe neda(ranegirt, qeweta wî negihiştê, bêhiş bû, ket erdê. 4 Bi vî awayî dîtina bûyerên melekan zaf in. Ev bûyer, bi awayekî ji awayan, mucîzeya Ehmedî Eleyhisselatu Wesselam nîşan didin û delîlî dikin ku ji misbeha Nubuwweta wî re, melek bi xwe jî, perwane ne.
Îca heçî cinnî ne, dîtin û hevdîtina bi wan re, ne tenê sehabî, belkî ewamê ummetê jî, bi zafê wan re hevdîtina wan gelek e; lê belê
