ava destnimêjê bi ser rûyê wê ve reşandiye û ew teltîf kiriye. Piştî temasa wê avê, husn û cemala Zeynebê, ketiye sûretekî ecêb, bûye bedî-ul-cemal. ¹

   Eve mîna van cuz-iyan, hîna gelek mînak hene. Eimmeyên hedîsan, zafê wan neqil kirine. Eger em her yek ji van cuz-an weke xebereke wahid û qels ferz bikin jî, dîsa hemû, dikevin hukmê tewatureke me’newî û mucîzeyeke mutleq a Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, nîşan didin. Lewra bûyerek, gava bi awayekî cihê cihê û bi gelek awayan were neqilkirin, qewimîna bûyera eslî, dibe qet-‘î. Digel ku her yek ji awayekî wan qels be jî, dîsa bûyera eslî îsbat dike. Ji bo nimûneyê:

   Dengê qelebalixekê hat, hinekan got ku filan xanî hilweşiya; hinekên din got xaniyekî din hilweşiya, hê hinekên din, behsa xerabûna maleke din kirin û mîna van.. Dibe ku her yek rîwayet, xebera wahid jî, qels jî û xilafê waqî be; lê belê bûyera eslî ew e ku xaniyek hilweşiyaye, ew qet-‘î ye, her kes di wê de muttefîq e. Hal ku hal e, ev şeş cuz-ên ku em behsa wan dikin, hem sehîh in hem hinek ji wan derketine dereceya navdarbûnê. Em ferz bikin eger em her yek ji van qels bibînin, çawan ku di wê temsîlê de mutleq xaniyek xera bûye, dîsan di mecmûa cuz-an de, bi awayekî qet’î wicûda mucîzeyeke mutleq a Ehmedî Eleyhisselatu Wesselam, nîşan dide.

   Ha mucîzeyên bahir ên Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, di her yek new-‘î de, bi awayekî qet’î mewcûd e. Cuz-ên wê jî, yan sûretên wê mucîzeya kullî û mutleq in an jî nimûneyên wê ne.

   Çawan ku “dest, tilî, tûk, nefes(hilm), gotin ango duaya” Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, dibe destpêka gelek mucîzeyan, heman wisan jî latîfeyên  din yên Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam û hestên wî, cîhazên wî, medarê gelek nuwazeyan in. Kitêbên siyer û tarîxê, ew nuwaze beyan kirine, nîşan dane ku di sîret û sûret û hestên wî de, gelek delîlên nubuwwetê hene...