Peyre mecbûr man, di navbera du keviran de dîwarekî muhkem (hatiye) çêkirin, bi wî awayî di bin erdê de hatiye setirkirin. ¹

   Ya sisêyan: Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, didît ku mirovek, bi destê xwe yê çepê, xwarin dixwe. Ferman kiriye gotiye:

كُلْ بِيَمِينِكَ

   “Bi destê xwe yê rastê bixwe.” Wî mirovî gotiye: 

لاَ اَسْتَطِيعُ

   “Nikarim bi destê xwe yê rastê (bixwim).” Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, gotiye: 

لاَ اَسْتَطِيعُ

  û nifir kiriye. “Tu dê nikaribî rakî.” Ha ji wê bi şûn de êdî hîç nekariye destê xwe yê rastê rake. ²

   Mînaka Şeşan: Em dê çend bûyerên ku ji gelek nuwazeyên zêde ku hem bi dua û hem temasa Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam  derketine û êdî ketine delavê qet’îtiyê beyan bikin:

   Ya yekê: Çend ta ji porê xwe dane Xalid Ibinî Welid (Seyfullah) û ji nusreta wî re dua kiriye. Hezretî Xalid, ew çend tayê wî porî, di kumê xwe de parastiye. Ha ji ber hurmeta wî porî û wê duayê, ketibe çi herbê, muheqqeq bi muzefferî derketiye. ³

   Ya duduyan: Selmanê Farisî, berê ebdê(bendê) Yahûdiyan bû ye. Seyyidên wî, ji bo azadbûna wî, gelek tişt xwestin. Gotin “Tu dê sê sed fîdanên xurmeyê daynî, piştî ku ew fêkî bidin tu dê çil okiyye zêr bidî û azad bibî.” Hat cem Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam û rewşa xwe beyan kir. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, bi destê xwe, li texma(cîwarê) Medîneyê, sê sed fîdan danî. Tenê yekî din, fîdanekî danî. Di nav wê salê de, hemû fîdanên ku Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, ew danîbûn fêkî dan.