Hem Tufeyl Ibnî Emr, ji Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam mucîzeyek xwest da ku bibe nîşanî qewmê xwe bide. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam
اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ لَهُ
gotiye. Di navbera her du çavên wî de nûrek derketiye. Peyre li serê darê(ço) wî hatiye neqişkirin. Bi vê jî bi navê “Zinnûr”î navûdeng daye. 1 Eve ev bûyerên ha, ji bûyerên meşhûr in ku ketine dereceya qet’îtiyê.
Hem Ebû Hureyre, giliyê xwe li ba Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam kiriye ku “Jibîrankirin, bûye bela li serê min.” Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, ferman kiriye, tiştekî di şeklê destmalê de vekiriye. Peyre mîna ku bi lepê(çenga) xwe yê mubarek, ji xeybê hin tiştan bigre, wisan çengê xwe vala kiriye wê derê. Du sê caran wisan kiriye û ji Ebû Hureyre re gotiye: “A niha destmalê bide hev.” Daye hev. Bi sirrê me’newî yê duaya Nebewî, Ebû Hureyre sond dixwe ku “Piştî wê êdî min tu tiştî jibîran nekir.” 2
Ha ev bûyer, ji bûyerên binavûdeng in.
Mînaka Çaran: Em dê çend bûyerên ku rastî nifira Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam hatine, beyan bikin:
A Yekê: Padîşahê Fars ku jê re “Perwîz” tê gotin, nameya Nebewî qelaştiye. Ji Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam re xeber hat. Weha dua kir:
اَللّٰهُمَّ مَزِّقْهُ
“Ya Reb! Çawan ku wî nameya min parçe kir, tu jî wî û mulkê wî parçe parçe bike.” 3 Va ye ji ber tesîra vê nifirê ye ku Şîrweyê kurê wî Kîsra Perwîzî, bi xencerê ew kir serad. 4 Se’d Ibnî Ebî Weqqas jî, selteneta wî parçe parçe kir. Şewketa Dewleta Sasaniyan li tu derê nema. Lê belê ji ber ku Qeyser û melîkên din ji nameya Nebewî re hurmet kirin, mehû nebûn.
Ya Duduyan: Bi qasî nêzî tewaturê meşhur e û ayetên Qur-anî
