Mînaka Çaran: Ibnî Wehb ku îmamekî mezin e, radigihîne ku Muawwîz Ibnî Efra ku yekî ji çardeh şehîdên Xezweya Bedirê ye, gava ku ew û Ebû Cehil li hev û din didin, Ebû Cehilê leîn, destekî wî qehremanî biriye. Wî jî bi destê xwe yên din, destê xwe hilaniye û hatiye ba Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, destê wî bi ciyê wî ve danî û tûka xwe pê xist. Tavilê şîfa dît, dîsan çû herbê, heta bû şehîd herb kir. 1
Hem dîsan Îmamê Celîl Ibnî Wehb radigihîne ku di wê xezweyê de, şûrek li serê girmilka Hubeyb Ibnî Yesaf ketibû ku mîna şeqekî wê jê qelişîbe, birîneke ecêb tê de vebûbû. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam milê wî bi destê xwe bi girmilka wî ve daniye, nefesa xwe daye serê, şîfa dîtiye. 2
Ha ev her du bûyer, her çendî ehedî ne û xebera wahid in; lê belê gava îmamekî mîna Ibnî Wehb teshîh bike û di xezweyeke mîna Xezweya Bedirê de ku kana mucîzeyan e hem eger gelek mînakên ku van her du bûyeran bîra mirovan hebin, helbet dibe ku were gotin ev du bûyer qet-î û waqî ne.
Eve belkî hezar mînak hene ku bi hedîsên sehîh sabit bûne ku destê mubarek ê Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, ji wan re bûye şîfa.
