Çawan ku kelîmeya
شَاهَتِ الْوُجُوهُ
çû guhê her yekî ji wan, bi îzna Xwedê, kulmek ax jî çû çavê her yekî ji wan, bi çavê xwe meşxul bûn û reviyan. 1
Ha, ev bûyera nûwaze ya Bedir û Huneynê, ji ber ku di nav sebebên adî(jirêzê) û qudreta beşer de nîn in, Qur-ana Mucîzul Beyan
وَمَا رَمَيْتَ اِذْ رَمَيْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ رَمٰى
ferman dike. Ango, “Ew bûyer, xaricî qudreta beşer e. Ne bi qudreta beşerî; belkî bi awayekî fewqelade, bi qudreta îlahî çê bûye.”
Mînaka Duduyan: Di serî de Buxarî û Muslîm, kitêbên sehîh radigihînin ku:
Xezweya Xeyberê, jineke Yahûdî, bizinek kiriye buryan û pijandiye, bi jehreke têra xwe bitesîr jehr kiriye. Ji Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam re şandiye. Sehabiyan dest bi xwarina wê kirin. Ji nişkan ve ferman kir:
اِرْفَعُۤوا اَيْدِيَكُمْ اِنَّهَۤا اَخْبَرَتْنِى اَنَّهَا مَسْمُومَةٌ
Ango, “Bizina pijiyayî ji min re dibêje ku ez jehrkirî me.” Her kesî dest jê kişand. Lê belê ji tesîra wê jehra bitesîr, Bişr Ibnî Bera ku yek loqek girt, wefat kir. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, gazî wê jinika bi navê Zeyneb kir. Ferman kir: “Çima te wisan kir?” Wê menxûseyê got: “Eger tu pêxember bî, dê zerarê nede te. Eger tu padîşah bî, min wisan kir ku mirov ji te xelas bibin.” 2 Di hin rîwayetan de ew nekuştiye, di hin terîqan de daye kuştin. Ehlê tehqîqê gotiye ku wî bi xwe ew nedaye kuştin; lê belê daye Wereseya Bişrî, wan ew daye kuştin. 3
Li sê xalên ku aliyê mucîzeyî yê vê bûyera ecêb nîşan bide guhdarî bike:
