Hem ferman kiriye

اَلْقَدَرِيَّةُ مَجُوسُ هٰذِهِ اْلاُمَّةِ

 gotiye û agahî li ser taîfeya qederî ku inqisamî gelek şaxan bûye û qederê înkar dikin, daye. Hem Rafiziyên ku inqisamî gelek şaxan bûye ragihandiye.

   Hem bi neqla sehîh a qet-î, ji Îmamê Elî (r.e) re gotiye: “Li ba te, mîna Hezretî Îsa (e.s.) du cure mirov dê biçin helaketê. Yek jê bi îfrata muhebbetê; ya din bi îfrata edawetê. Nesranî, ji ber muhebbeta xwe, ji heddê meşrûiyê derketin û wan, ji Hezretî Îsa re gotin -haşa- “Îbnullah”. Yahûdî, ji ber neyartiyê ji heddê xwe pir derketin; wan, nubuwwet û kemala wî înkar kirin. Li ser te jî, qismek jê, dê ji heddê meşrû derkevin û ji ber muhebbeta te, dê biçin helaketê.” ¹

لَهُمْ نَبْزٌ يُقَالُ لَهُمُ الرَّافِضَةُ

  gotiye. “Qismek jê, dê di warê neyartiya bi te re, pir zêde biçin. Ew jî Xewaric in û qismekî mufrît ên alîgirên Emewiyan in ku ji wan re Nesîbe tê gotin.”

   Eger were gotin: “Qur-an ferman dike ku divê muhebbet li Alê Beytê were kirin. Hezretî Pêxember Eleyhisselatu Wesselam gelek teşwîq kiriye. Dibe ku ew muhebbet ji Şîayan re bibe uzr. Lewra ehlê muhebbetê dereceyekê (hinekî) ehlê sekrê ne. Çima Şîa, nexasim Rafizî, ji wê muhebbetê îstîfade nakin? Belkî bi îşareta Nebewî, ew bûne mehkûmê îfrata muhebbetê.”

   Bersiva Wê: Muhebbet du qism e:

   Yek jê: Bi manaya herfî ango li ser hesabê Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, li ser navê Cenabê Heq e, hezkirina ji Hezretî Elî û Hesen û Huseyn û Alê Beytê ye. Ev muhebbet, muhebbeta Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam zêde dike, ji muhebbeta Cenabê Heq re dibe wesîle. Ev muhebbet meşrû(rewa) ye, îfrata wê zerarê nade, ji heddê xwe dernakeve, zemm û neyartiya weka yên din îqtîza nake.