Hem bi neqla sehîh a qet-î, wexta ku Se’d Ibnî Ebî Weqqas pir nexweş bû ye, jê re ferman kiriye:

لَعَلَّكَ تُخَلَّفُ حَتّٰى يَنْتَفِعَ بِكَ اَقْوَامٌ وَيَسْتَضِرَّ بِكَ اٰخَرُونَ

    Û gotiye ku tu dê li pêş, bibî fermandarekî pir mezin, tu dê gelek fethan bikî, dê gelek millet û qewm ji te menfîetê bibînin ango bibin îslam û dê gelek jî zerarê bibînin ango dê dewletên wan bi destê te xera bibin. Çawan agahî daye wisan bûye. Hezretî Se’d bû serekê artêşa Îslamê, dewleta Îranê serabin kir û bû sedem ku gelek qewm bikevin daîreya Îslamê û bigihîjin hîdayetê.

   Hem bi neqla sehîh a qet-î, Necaşiyê Melîkê Hebeşê ku hatibû îmanê, roja ku di sala heftan a hicretê de wefat kir, ummeta xwe pê agahdar kiriye, hetta nimêja wî ya cenazeyî kiriye. Piştî hefteyekê cewab hat ku di heman rojê de wefat kiriye.

   Hem bi neqla sehîh a qet-î, gava ku tevî Çar Yarê Guzîn li ser çiyayê Uhudê yan jî çiyayê Hîrayê bû, çiya lerizî, ket erdhejê. Li çiyayî ferman kir:

اُثْبُتْ فَاِنَّمَا عَلَيْكَ نَبِىٌّ وَصِدِّيقٌ وَشَهِيدٌ

 û diyar kir ku dê Hezretî Emer û Osman û Elî, şehîd bikevin. Bi qeydeyê ku diyar kir derketiye.

   A niha lo mirovê bêbext, bêdil! Ey mirovê bêçare ku dibêjî “Muhemmedê Erebî mirovekî biaqil bû.” û li hember wê şemsa heqîqetê çavê xwe digrî! Te ji panzdeh cureyên kullî yên mucîzeyên wî ku tenê yek cureyekî ji umûrê xeybî ne, ji panzdeh belkî ji sed qismî tenê yek qismekî bihîst. Te ji qismekî qet-î ku di dereceya tewatura me’newî de ye seh kir. Ji zatekî ku bi çavê aqil, yekê ji sedî yê ji vî qismê agahiyên xeybî bibîne re, “dahiyê e’zem” tê gotin ku bi feraseta xwe istiqbalê keşif dike. Bînaeneleyh, mîna te, haydê eger em