û muheddîsên nûranî, hafizên qudsî, esfiya û qutban firand eqtarê alema Îslamê, da hicretkirin. Ji şerqê heta xerbê ehlê Îslamê anî heyecanê û ji bo ku ji xezîneyên Qur-anê bide îstîfadekirin, çav li wan da vekirin. A niha em tên sadedê.
Karên ku Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam ji tiştên xeybê agahî daye û bi awayê ku wî gotiye rûdane, bi hezaran in û gelek zaf in. Em dê, tenê îşaretî çend mîsalên cuz-î bikin.
Ha di serî de Buxarî û Muslîm, xwediyên kitêbên sitte yên hedîsê ku bi awayekî sihhetî nav û deng dane, li ser piraniya agahiyên ku em dê bidin, muttefiq in û piraniya wan agahiyan ji aliyê me’newî ve mutewatir in û qismek jê jî, ji ber ku ehlê tehqîqê li ser sihhetiya wan îttîfaq kirine, dikare were gotin ku mîna mutewatirê, qet-î ne.
Va ye bi neqla sehîh a qet-î, ji sehabiyên xwe re agahî daye ku: “Hûn dê hemû dijminên xwe têk bibin (zora wan bibin). Hûn dê hem di fetha Mekkeyê de hem di fetha Xeyberê de hem di fetha Şamê de hem di fetha Iraqê de hem di fetha Îranê de hem di fetha Beyt-ul Meqdîsê de muweffeq bibin. 1 Hem hûn dê xezîneyên padîşahên Îran û Rûm ku dewletên herî mezin ên vî zemanî ne, di navbera xwe de payî bikin.” 2 Hem negotiye ku “Texmîna min weha ye.” yan jî “Zenn dikim.” Belkî mîna ku dibîne, bi awayekî qet-î agahî daye û bi qeydeyê ku agahî daye erketiye. Hal ku hal e, dema ku agahî daye, mecbûrî koçkirinê bûye, sehabiyên wî hindik û derdora Medîneyê û hemû dinya neyar bû.
Hem bi neqla sehîh a qet‘î gelek caran ferman kiriye:
عَلَيْكُمْ بِسِيرَةِ الَّذَيْنِ مِنْ بَعْدِى اَبِى بَكْرٍ وَعُمَرَ
gotiye ku Ebû Bekir û Emer, dê bimînin piştî wî hem dê bibin xelîfe hem dê bi awayekî mukemmel û di daîreya rizaya îlahî û merziya Nebewî de hereket bikin. Hem Ebû Bekir dê hindik bimîne; Emer dê zaf bimîne û dê gelek fethan bike.
Hem ferman kiriye ku:
