ji wê çendê derdikevin ku dema mexlûqat di nav bizava qudretê de qabîliyetên xwe ji quwetê derdixin bo kirinê û tekemul dibin tê… ew jî ji terehuma (dilovaniya) bêhed û hesab ya surûra muqedes tên... her weha memnûniyet û îftîxara muqedes bizaveke bêhed û hesab ya di awayên bêhed û hesap de dixwaze.

   Va ye, felsefe û fen û hikmetê ji ber ku ev hikmeta hûr nedîtine, xwezaya bêşiûr, tesadûfa kor û esbaba bêgiyan tevlî vê bizava alîmane, hekîmane û besîrane kirine, ketine tarîtiya jirêketinê (delalet) û nûra heqîqetê peyda nekirine.

قُلِ اللّٰهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِى خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ

اَللّٰهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلٰى كَاشِفِ طِلْسِمِ كَۤائِنَاتِكَ بِعَدَدِ ذَرَّاتِ الْمَوْجُودَاتِ وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ مَادَامَ اْلاَرْضُ وَالسَّمٰوَاتُ

اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى

Seîdê Nûrsî